کاوشی در اصول عقاید صفحه 318

پیامبرخدا (ص) نزد من است، و بر سر آن با کسی منازعه نمی کنم» . (1)

نیز در حدیث سعید سمان می خوانیم که آن حضرت (ع) فرمود: «شمشیر پیامبرخدا (ص) و نیز زره، سپر و زره خُود وی نزد من است. . . . و نزد من است پرچم پیامبر خدا. . .» . (2)

جریان امامت از پدر به فرزند

دستۀ دوم، روایاتی است که پیش تر به آنها اشاره کردیم و متضمن این معنا بود که امامت پس از امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) در اعقاب ایشان، از پدر به فرزند منتقل می شود و به برادر، عمو یا دایی نمی رسد. در بعضی از آن روایات به آیۀ «اولوا الارحام» نیز استدلال شده بود. تعدادی از آن روایات، از امام باقر (ع) نقل شده بود که امامت ایشان را ثابت کردیم.

در حدیث ابوحمزه از آن حضرت (ع) آمده است که فرمود:

ای ابوحمزه، زمین هرگز از وجود عالمی از اهل بیت خالی نمی ماند. . . و خداوند این عالم را آشکار نمی کند، مگر آن هنگام که در فرزندان وی کسی هم شأن او در علم و دیگر ویژگی های الهی قرار دهد. (3)

نیز در حدیث ابوبصیر، از آن حضرت نقل است که دربارۀ آیۀ «او کلمۀ توحید را کلمه ای پاینده در نسل های بعد از خود قرار داد» ، (4)فرمود: «منظور، امام حسین (ع) است که امامت در ذریۀ او، از پدر به فرزند منتقل می شود و به برادر و عمو نمی رسد» . (5)

بنابراین، هرگاه به مقتضای این روایات، امامت پس از امام باقر (ع) به فرزندان ایشان

1- کافی، ج١، ص٢٣4؛ بحارالانوار، ج٢6، صص٢٠٩و ٢١٠.
2- کافی، ج١، ص٢٣٣؛ بحارالانوار، ج٢6، صص٢٠١و ٢٠٢.
3- بحارالانوار، ج٢5، ص٢5٠ و ٢5١؛ الغیبه، طوسی، صص٢٢٢ و ٢٢٣.
4- زخرف: ٢٨.
5- بحارالانوار، ج٢5، ص٢5٣.