کاوشی در اصول عقاید صفحه 324

مهدی عباسی می بردند، وی امام کاظم (ع) را می طلبد و می گوید:

به خدا سوگند که حسین به دستور این شخص خروج کرده، ولی من محبت او را در دل دارم؛ زیرا از میان اهل بیت (علیهم السلام) ، او تنها کسی است که صاحب وصیت است. خدایم بکشد، اگر او را به حال خود رها کنم. (1)

٢. از مأمون، در گفت وگویش با رشید دربارۀ امام کاظم (ع) نقل شده است که گفت:

چون مجلس خالی شد، به هارون گفتم: «ای امیرمؤمنان، مردی که این گونه او را تعظیم و تکریم کردی، کیست؟»

هارون گفت: «او امام مردم، حجت خدا بر آفریدگان و خلیفۀ خدا میان بندگان است» .

گفتم: «ای امیرمؤمنان، آیا این همه، ویژگی های شخص شما نیست؟»

گفت: «من امام ظاهری مردم هستم که با قهر و غلبه بر آنان سلطه یافته ام و موسی بن جعفر (ع) امام بر حق است. ای فرزند، به خدا سوگند که او از من و از همۀ آفریدگان به مقام پیامبر خدا (ص) سزاوارتر است. به خدا قسم اگر در امرحکومت با من منازعه کنی، چشمانت را از حدقه بیرون می کشم؛ چراکه خلافت و پادشاهی، عقیم است» . (2)

5. امام علی بن موسی الرضا (ع)

اشاره

امام، ابوالحسن، علی بن موسی الرضا (ع) ؛ حدود 46 حدیث به امامت ایشان تصریح دارد که اگر روایات طایفۀ نخست را نیز بیفزاییم، شمار احادیث در این باب، به ١١٠حدیث می رسد. علاوه بر دو مجموعه روایت که در قسمت امامت امام صادق (ع) ذکر نمودیم. این دو مجموعه، با در پی آمدن هر امامی، فراوان تر می شوند و مضمون