کاوشی در اصول عقاید صفحه 325

آنها بین شیعه آشکارتر می گردد؛ چراکه ائمۀ متأخر، آن مضمون را متعرض می شوند و مورد تأکید قرار می دهند:

الف) روایات مربوط به «سلاح پیامبر خدا (ص)»

روایاتی که تصریح دارند سلاح پیامبر خدا (ص) جز نزد امام یافت نمی شوند؛ با ضمیمۀ احادیثی که وجود آن سلاح نزد امام رضا (ع) را ثابت می کند، همچون حدیث سلیمان بن جعفر که گفت: «به امام رضا (ع) نوشتم: آیا سلاح پیامبر خدا (ص) نزد شماست؟ پس حضرت (ع) به خط خود که آن را می شناختم، برایم مرقومه فرمود: «آری، نزد من است» . (1)

همچنین حدیث احمد بن ابی عبدالله که می گوید:

از امام رضا (ع) دربارۀ ذوالفقار، شمشیر پیامبر خدا (ص) پرسیدم که از کجا آورده شد؟ امام (ع) در پاسخ فرمود: «جبرئیل، آن را از آسمان فرود آورد و زینتش نقره بود. آن شمشیر هم اکنون نزد من است» . (2)

ب) روایات استمرار امامت در فرزندان ائمه

منظور روایاتی است که امامت را پس از امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) ، جاری در ذریۀ ایشان می داند، نه در برادر و عموها، و چون هیچ یک از برادران امام رضا (ع) ادعای امامت نکردند و کسی برای آنها چنین ادعایی ننموده، این امر به ایشان منحصر می گردد. شاید به همین دلیل باشد که اختلاف در امامت ایشان، تنها به وسیلۀ واقفیه صورت می گیرد که شهادت امام کاظم (ع) را منکر می شوند و ادعای ختم امامت می کنند. آنها بر این باورند که امام کاظم (ع) ، همان امام منتظر است و غیبت ایشان در زندان واقع شده است. این ادعاها، به چند دلیل باطلند: