کاوشی در اصول عقاید صفحه 36

بَدِّلْهُ قُلْ ما یَکُونُ لِی أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسِی إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا ما یُوحی إِلَیَّ إِنِّی أَخافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ (یونس: ١5)

و هنگامی که آیات روشن ما بر آنها خوانده می شود، کسانی که به دیدار ما باور ندارند، می گویند: قرآنی جز این بیاور یا آن را دگرگون ساز. بگو: من نمی توانم از پیش خود قرآن را تغییر دهم. من فقط از آنچه به سویم وحی می شود، پیروی می کنم. من اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، از عذاب روز بزرگ قیامت می ترسم.

نیز می فرماید:

وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ هذَا الْقُرْآنُ عَلی رَجُلٍ مِنَ الْقَرْیَتَیْنِ عَظِیمٍ * أَ هُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّکَ نَحْنُ قَسَمْنا بَیْنَهُمْ مَعِیشَتَهُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِیَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِیًّا وَ رَحْمَتُ رَبِّکَ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ (زخرف: ٣١ و ٣٢)

گفتند: چرا این قرآن بر مرد بزرگی از این دو شهر (مکه و طائف) نازل نشده است؟ مگر آنها تقسیم کنندۀ رحمت پروردگارت هستند؟ حال که معیشت آنها در زندگی دنیا را ما میانشان قسمت کرده ایم و بعضی را مرتبه ای بالاتر از دیگری عطا نموده ایم.

همچنین می فرماید:

وَ إِذا جاءَتْهُمْ آیَهٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّی نُؤْتی مِثْلَ ما أُوتِیَ رُسُلُ اللهِ اللهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَیُصِیبُ الَّذِینَ أَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَ اللَهِ وَ عَذابٌ شَدِیدٌ بِما کانُوا یَمْکُرُونَ (انعام: ١٢4)

چون نشانه ای برای شان بیاید، گویند که ما ایمان نمی آوریم، مگر همانند آنچه به رسولان خدا داده شده، به ما نیز داده شود. خداوند بهتر می داند که رسالت خویش را کجا قرار دهد و دیر نخواهد بود که گنهکاران در پیشگاه خدا خوار شوند و مکرشان را عذاب سختی است.