کاوشی در اصول عقاید صفحه 46

را انکار نکنیم و به دلیل غریب بودن یا از سر استحسان، اجتهاد، ادعاهای واهی و مانند آن، از آن روی نگردانیم.

در عقاید، دلیل کافی باید داشت

در اعتقاد و التزام به امری، باید دلیل اقامه و علم حاصل نمود و نباید خود را به دامن ظن و ادعاهای بدون گواه و بصیرت انداخت که این، حرام است و به ضرورت دین، افترا بستن به خدای متعال، بلکه قبیح ترین افترا و حرام ترین گناه به شمار می آید.

خداوند می فرماید:

وَ لا تَقْفُ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً (اسراء: ٣6)

پیرو چیزی مباش که بدان آگاهی نداری؛ زیرا گوش و چشم و دل - هم - بازخواست خواهند شد.

نیز می فرماید:

وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنا بَعْضَ الْأَقاوِیلِ * لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْیَمِینِ * ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِینَ * فَما مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حاجِزِینَ (حاقه:44 - 4٧)

اگر او سخنی دروغ بر ما می بست، ما هم با قدرت او را می گرفتیم و شاهرگش را قطع می کردیم و کسی از شما نمی تواند [از مجازات او] در این میان، مانع شود.

همچنین می فرماید:

قُلْ إِنَّ الَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَی اللهِ الْکَذِبَ لا یُفْلِحُونَ * مَتاعٌ فِی الدُّنْیا ثُمَّ إِلَیْنا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِیقُهُمُ الْعَذابَ الشَّدِیدَ بِما کانُوا یَکْفُرُونَ (یونس: 6٩ و ٧٠)

بگو: کسانی که به خدا دروغ می بندند، [هرگز] رستگار نمی شوند. آنها بهره ای [ناچیز] از دنیا دارند و پس از آن، بازگشتشان به سوی ماست، و عذابی سخت به جزای کفر ورزیدنشان، به آنها می چشانیم.