کاوشی در اصول عقاید صفحه 62

مطئمن (رحم) قرار دادیم. سپس نطفه را به علقه (خون بسته) تبدیل کردیم، و علقه را به مضغه (چیزی شبیه گوشت جویده شده) ، آن گاه مضغه را استخوان هایی گردانیدیم، و بر استخوان ها پردۀ گوشت پوشاندیم و با آفرینشی دیگر به آن موجودیت دادیم. پس بزرگ است خدایی که نیکوترین آفرینندگان است.

در جای دیگر می فرماید:

إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ الْفُلْکِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِما یَنْفَعُ النَّاسَ وَ ما أَنْزَلَ اللهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فِیها مِنْ کُلِّ دَابَّهٍ وَ تَصْرِیفِ الرِّیاحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ (بقره: ١64)

بی شک در آفرینش آسمان ها و زمین و گردش شب و روز، و کشتی هایی که در دریا به سود مردم در حرکتند، و آبی که خداوند از آسمان فرو می فرستد تا زمین مرده را بدان زنده سازد و انواع جنبندگان را در آن بپراکند، و [همچنین] در تغییر مسیر بادها و ابرهایی که میان زمین و آسمان مسخرند، عبرتی است برای خردمندان.

نیز می فرماید:

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللهَ یُزْجِی سَحاباً ثُمَّ یُؤَلِّفُ بَیْنَهُ ثُمَّ یَجْعَلُهُ رُکاماً فَتَرَی الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ وَ یُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِیها مِنْ بَرَدٍ فَیُصِیبُ بِهِ مَنْ یَشاءُ وَ یَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ یَشاءُ یَکادُ سَنا بَرْقِهِ یَذْهَبُ بِالْأَبْصارِ * یُقَلِّبُ اللهُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ إِنَّ فِی ذلِکَ لَعِبْرَهً لِأُولِی الْأَبْصارِ (نور: 4٣ و 44)

آیا ندیدی که خداوند ابرها را می پراکند و با هم می آمیزد و سپس آنها را متراکم می سازد؟ ! آن گاه می بینی قطرات باران را که از میان ابر فرو می ریزد و از آسمان - از کوه هایی که در آن است [ابرهایی که همچون کوه ها انباشته