پیش گفتار
بعضی از مُغرضان ، در زمان های گوناگون ، به تحریکاتی در کتاب های فقهی و اعتقادی و تاریخی ، درباره مشروعیّتِ فقه شیعه دامن می زنند . از این رو ، نگارنده تصمیم گرفت نگاهِ خوانندگان را به این مسئله جلب کند و درستی و استواری فقه امامیه را از میان کتاب های صحاح و سننِ اهل سنّت درآوَرَد و به همگان بنمایاند .
ابن خلدون ، در فصل هفتم از مقدمه اش _ باب علم الفقه و فرائض و احکام آن _ می نویسد :
وشَذَّ أهلُ البیت بمذاهِبَ ابْتَدَعُوها وَفقه انْفَردُوا به ... فلا نَعْرِفُ شَیئاً مِن مذاهبهم ، ولا نَرْوی کُتُبَهم ، ولا أَثَرَ لِشَیء منها إلاّ فی مواطنهم(1) ;
اهل بیت با مذاهب خود ساخته شان و فقهی که ویژه آنان است ، راهِ خاصِ خودشان را در پیش گرفتند ... ما چیزی از آیین آنها را ] در دینِ خودمان [ سراغ نداریم و از کتاب هاشان
1- 1. تاریخ ابن خلدون 1 : 446 .