بودند _ نمی تواند معیاری برای ترجیحِ بعضی از روایات بر بعضِ دیگر باشد .
مَسح بر کفش
اهل سنّت بر این باورند که روایات متواتری هست که می گوید : مسافر تا سه شبانه روز و پس از آنکه در جایی ساکن شد تا یک شبانه روز می تواند بر روی کفش مسح بکشد(1) .
در حالی که این خبر قابل اعتماد نیست ; زیرا موضوع «مسح بر خُفَّین» یک حکم حکومتی است که عمر آن را صادر کرد و بعضی از صحابه آن را برنتافتند .
از عمر رسیده که بر کفش مسح می کشید و به آن فتوا می داد(2)ودیگران را بر این کار فرا می خواند(3) . وی نامه ای در این زمینه به زید بن وَهْب جُهَنی _ کارگزار خود در آذربایجان _ نوشت و شرط کرد که مسافر تا سه شب و پس از ساکن شدن تا یک شب می تواند بر کفش مسح کند(4) .
1- 1. نگاه کنید به ، مصنّف عبدالرزاق 1 : 203 .
2- 2. موسوعه فقه عمر بن خطّاب : 870 .
3- 3. مصنّف عبدالرزّاق 1 : 197 ، حدیث 766 .
4- 4. همان ، ص206 ، حدیث 797 . عمر بن عبدالعزیز به اهل «مصیصه» نوشت که هر سه روز ، کفش ها را برای وضو درآورند (مصنّف ابن اَبی شیبه 1 : 193 ، حدیث 1879) .