اجرای حدود در اسلام صفحه 102

رفتن عقل، پرده شرم و حیا کنار می رود.(1) و با دریده شدن پرده حیا، میدان به دست غرایز حیوانی می افتد و انسان به حیوانی وحشی و لجام گسیخته تبدیل می شود.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:

«اَلْخَمْرُ اُمُّ الْخَبائث؛ شراب ریشه هر ناپاکی و پلیدی است».

حضرت رضا علیه السلام نیز در بیان علت حرمت شراب و حد مسکرات می فرماید:

خدای عزوجل شراب را حرام کرد؛ به سبب آن که مایه فساد است و خرد می خوارگان را دگرگون سازد و آن ها را به انکار خدا و افترا بستن به او و رسولش وادارد و فسادهای دیگری که در آن هست. از انواع قتل و تهمت و زنا و بی پروایی از انجام هر کار حرامی.(2)

هم چنین در حدیثی از امیرالمؤمنین علی علیه السلام آمده است:

جبرئیل بر آدم علیه السلام نازل شد و گفت: من مأمورم که تو را میان یکی از این سه موهبت مُخیّر کنم تا یکی را برگزینی و بقیه را رها کنی. آدم گفت: آن ها چیست؟ جبرئیل در پاسخ گفت: «عقل»، «حیا» و «دین». آدم گفت: من عقل را برگزیدم. جبرئیل به «حیا» و «دین» گفت: او را رها کنید و به دنبال کار خود بروید. گفتند: ما مأموریم همه جا با عقل باشیم و از آن جدا نشویم. جبرئیل گفت: حال که چنین است به مأموریت خود عمل کنید. سپس به آسمان صعود کرد.(3)

1- مستدرک الوسایل، ج 3، ص 137.
2- محمد بن علی بن بابویه صدوق، علل الشرایع، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج2، ص161.
3- محمدبن یعقوب کلینی، اصول کافی، ترجمه: سید جواد مصطفوی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اهل بیت علیهم السلام، ج 1، ص 11.