اجرای حدود در اسلام صفحه 141

اقوال موجود در مسئله

اقوال موجود در مسئله

با توجه به این که در روایات و سیره نبوی صلی الله علیه و آله و علوی علیه السلام چیزی که بر ضرورت و لزوم علنی بودن یا نبودن اجرای حدود دلالت داشته باشد وجود ندارد، منبع استنباط و فتوای فقها تنها این آیه است که می فرماید:

الزّانیهُ و الزّانی فاجْلِدوا کُلَّ واحدٍ مِنْهُما مِأَهَ جَلْدَهٍ وَ لا تَأْخُذْکُمْ بِهِما رأفَهٌ فی دینِ اللّه ِ اِنْ کُنْتُم تُؤْمِنونَ بِاللّه ِ وَالْیوْمِ الآخِرِ وَلْیَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَهٌ مِنَ الْمُؤمنین. (نور: 2)

به هر یک از زن و مرد زناکار صد تازیانه بزنید و هرگز در دین خدا رأفت و محبت کاذب شما را نگیرد، اگر به خدا و روز جزا ایمان دارید. و باید گروهی از مؤمنان مجازات آن ها را مشاهده کنند.

بر اساس این آیه شریفه و با توجه به این که ظهور فعل امر _ وَلْیَشْهَد _ در وجوب است، بعضی از علما مانند ابن ادریس، علامه، محقق حلی در مختصر النافع و صاحب جواهر قائل به وجوب حضور گروهی از مؤمنان به هنگام اجرای حد زنا شده اند.(1)

در عین حال، برخی دیگر از فقها مانند شیخ طوسی، شهید اول(2) و حضرت امام خمینی رحمه الله با استناد به اصل عدم وجوب قائل به استحباب حضور گروهی از مؤمنان به هنگام اجرای حد زنا شده اند.

هم چنین در این که دست کم تعداد این «گروه» یا به تعبیر قرآن «طائفه» مؤمنین که حضور آن ها واجب یا مستحب است چه اندازه است نیز میان فقها اختلاف نظر وجود دارد. ولی به طور کلی می توان نظرات ایشان را در سه نظر