اجرای حدود در اسلام صفحه 18

در انجیل برای جرایمی هم چون قذف، دشنام و امثال آن، به طور کلی یک حکم بیان شده است و آن این که اگر برای نمونه شخصی به دیگری بگوید: «تو برده هستی» یا بگوید: «ای احمق» و به این دلیل، مخاطب تحقیر شود و به حیثیت و اعتبار وی زیانی برسد، افزون بر گرفتار شدن در آتش الهی، به محاکمه در حضور جمع محکوم خواهد شد.(1)

کیفر قذف در قانون حمورابی

در این قانون، با توجه به درجات مختلف قذف، مجازات های متفاوتی برای آن مقرر شده است. در مواردی قذف در زمره جرایم بر ضد امنیت عمومی به شمار می آید و کیفر اعدام را در پی دارد.(2) در مواردی نیز کیفر این جرم تسلط و استیلای قذف شده بر اموال و املاک قذف کننده است(3) و سرانجام در مواردی هم مجازات قذف و اتهام زدن به دیگران، تراشیدن موی سر است.(4)

کیفر قذف در قانون روم

در روم باستان، کسی که بی دلیل دیگری را متهم می کرد، بدنام می شد و حرف «ک» را روی پشیبانی او داغ می زدند.(5)

در مواردی نیز مجرم، محکوم به پرداخت جزای نقدی به زیان دیده می شد و در مواردی هم محکومیت به تبعید و در صورت لزوم، اشتغال به اعمال شاقه

1- علی حسن طولیه، جریمه القذف، عمّان، مکتبه دارالثقافه للنشر و التوزیع، 1998، چاپ اول، ص 20.
2- عبدالسلام الترمانینی، تاریخ النظم و الشرایع، کویت، مطبعه العصریه، 1974، ص 158.
3- عامر سلیمان، القانون فی العراق القدیم، بغداد، دارالشؤون الثقافیه، 1987، چاپ دوم، ص 229.
4- فوزی رشید، الشرایع العراقیه القدیمه، بغداد، دارالشؤون الثقافیه، 1987، چاپ سوم، ص 141.
5- منتسکیو، روح القوانین، ترجمه: علی اکبر مهتدی، تهران، امیرکبیر، چاپ هشتم، کتاب 12، فصل 20، ص 357.