فقه نینوا: پرسش و پاسخ پیرامون زیارت عاشورا و کیفیت آن... صفحه 211

1- 575. مروج الذهب: 5 / 5 .

2- 576. تاریخ حبیب السیر: 2 / 269 .

سابقه مشخّص نشده، بلکه ظاهر از آنها خلاف آن است - چنانچه تنبیه به آن شد - پس کلام شیخنا البهائی صحّت آن مشخّص نیست .

ومخفی نماند آنچه در این مقام مذکور شد، مخالف است با آنچه در قضیّه زید مجنون وحارث - یعنی زارع - مذکور شد که متوکّل بیست سال سعی واهتمام نمود در تخریب قبر شریف کما لا یخفی .

وقد اتّضح من جمیع ما ذکر انّ المطلب المدلول علیه بکلام شیخنا البهائی - نوّر اللَّه تعالی روحه - غیر تمام کما فصّلنا، بل الظاهر عدم امکان إثباته، لظهور عدم تحقّق الجدران المحدّد للصحن الشریف فی ذلک الزمان، بل لم یکن هناک إلّا الأرض، فمن أین یمکن أن یدّعی أحد انّ الماء استدار فی ذلک المکان ولم یتجاوز عنه مع ما عرفت من انّ الظاهر من الحکایات السابقه خلافه ؟!

اطلاق الحائر علی الموضع الشریف فی الروایات

اشاره

ثمّ علی فرض التسلیم نقول: إنّ ذلک انّما یتمّ إذا لم یطلق لفظ الحائر علی ذلک المکان الشریف قبل ذلک الوقت، وهو غیر صحیح لوجود ذلک فی الأخبار المرویّه عن مولانا الصادق علیه السلام ؛

الروایه الأولی

اشاره

[ 1 - ] وفی (1) الفقیه: قال الصادق علیه السلام : من الأمر المذخور إتمام الصلاه فی أربعه مواطن: بمکّه، والمدینه، ومسجد الکوفه، وحائر الحسین علیه السلام (2).

وقد علمت انّ انتقال الخلافه إلی المتوکّل فی سنه اثنتین وثلاثین ومائتین،