فقه نینوا: پرسش و پاسخ پیرامون زیارت عاشورا و کیفیت آن... صفحه 298

1- 788. فی شعراء الغری (: 1 / 394 ) هکذا : « وبطعم الّذی یودّک سکّر ».

2- 789. معارف الرجال : 1 / 138 .

3- 790. الطلیعه من شعراء الشیعه : 1 / 160 .

ومن آثاره أیضًا : نظم عدّه مسائل من الفقه کالرضاع (1).

رجع إلی اصفهان بعیاله أبان حرکه حزب المشروطه فی ایران، فکان هناک مطاعًا مبجلًا امامًا، و لمّا قوی واشتدّ النضال بین المشروطه والمستبّده فی اصفهان بل فی ایران عامّه، عاد إلی دار الهجره النجف الأشرف، فمکث فیها قلیلًا، ثمّ عاد إلی وطنه الأصلیّ اصفهان، و بقی بها إلی أن توفّی إلی رحمه اللَّه تعالی سنه 1333 ه ، و دفن فی مقبره جدّه حجّه الإسلام قدس سره فی محلّه بید آباد (2).

وفاته

خرج - قدّس اللَّه نفسه الزکیّه - إلی زیاره العتبات المقدّسه بالعراق سنه 1290 ه، فلمّا وصل إلی «کرند» من أعمال کرمانشاه، أدرکه الأجل بها فی سلخ شهر جمادی الآخره من تلک السنه المذکوره .

جاء فی حاشیه بعض مؤلّفاته : «توفّی - طاب ثراه - فی آخر عشر الثالث من شهر جمادی الآخره من شهور سنه تسعین بعد الألف ومائتین».

وقال صاحب التکمله فی ترجمته قدس سره :

و فی سنه تسعین بعد المائتین وألف (1290 ه) زمت رکائبه من أصفهان