فقه نینوا: پرسش و پاسخ پیرامون زیارت عاشورا و کیفیت آن... صفحه 359

صفحه 359

1- 1000. جاء فی حاشیه الأصل بخطّه قدس سره : صفه الترتیب، منه .

وأمّا الإحتمال السادس - وهو أن تکون الصلوه بعد الجمیع قبل السجده - فالوجه فیه ما ذکره أیضًا من أنّ ظاهر الخبر کون الصلوه بعد کلّ سلام ولعن، بل جعله أظهر الإحتمالات لمناسبه السجود بالصلوه .

وفیه مضافًا إلی جمله ما تقدّمت الإشاره إلیه، انّه إذا سلم انّ ظاهر الخبر هذا المعنی، فما وجه هذه الإحتمالات ؟ إذ لیس کلّ احتمال یعارض الظاهر.

وأیضًا ما ذکره مسلّم بالنسبه إلی صدر الخبر، لا بالنسبه إلی ذیله المقتضی لکون هذا القول بتمامه - حتّی ما یقال فی السجده - قبل الرکعتین علی ما ذکرناه، وبعدهما علی ما تقدّم من العباره المذکوره فی خبر کامل الزیاره، والتبعیض فی القول لا وجه له، مع انّ کون محلّ الصلوه قبل السجده یقتضی ذکرها فی البین لا قول: «ثمّ تسجد سجده».

بقی سابع الإحتمالات - وهو کون الرکعتین بعد السجده - ولم یذکره فی عدادها، بل ذکر انّ احتمال کون الصلوه بعد الأذکار من غیر تکریر بعدها بعیدٌ جدًّا، وقد عرفت فی ضمن ما مرّ انّه أقرب الإحتمالات، بل هو الظاهر من الخبر دون غیره، بل قد عرفت انّه صریح غیره من الأخبار.

وما فی زاد المعاد وتحفه الزائر (1)، فهو قریبٌ ممّا ذکره فی البحار، فلا حاجه إلی نقل عباراتهما، إلّا انّه یظهر من البحار انّ أظهر الإحتمالات عنده : کون الصلوه بعد الدعاء المصدّر باللهمّ خصّ، وقبل السجده ؛ ویظهر من زاد المعاد انّ أحسن الإحتمالات الّذی یجزی به : الإتیان بالسَّلامُ عَلَیْکَ، إلی: وَآلِ نَبِیِّکَ علیه السلام،

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه