فقه نینوا: پرسش و پاسخ پیرامون زیارت عاشورا و کیفیت آن... صفحه 62

1- 127. الذریعه: 15 / 39 ش 238 .

2- 128. الذریعه: 18 / 387 ش 566 .

3- 129. أعیان الشیعه : 7 / 466 .

4- 130. الذریعه : 13 / 308 ش 1130 ؛ این کتاب همراه با چند رساله دیگر از مؤلّف در سال 1321 در تهران به چاپ رسیده است .

5- 131. الذریعه : 13 / 308 ش 1131 .

6- 132. الذریعه: 13 / 308 ش 1132 ؛ نسخه ای خطّی از این کتاب به شماره 375 در کتابخانه آیه اللَّه مرعشی موجود است (فهرست کتابخانه: 1 / 393).

7- 133. شفاء الصدور: 2 / 419 . نسخه خطّی این رساله به شماره 8 / 4373 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است ( فهرست کتابخانه: 12 / 83).

22 - شرح زیارت عاشورا، تألیف: مرحوم حاج شیخ عبّاس حائری طهرانی (ت 1360 ه) (1).

23 - الدرّ المنضود فی شرح زیاره العاشور ؛ تألیف: میرزا أحمد بن عبدالرّحیم، مشهور به میرزا آقا تبریزی باغمیشه ای (2).

24 - کنز مخفی ؛ تألیف: آیه اللَّه شیخ عبدالنبی نجفی اراکی (ت 1385 ه) (3).

25 - المصباح والنور در شرح زیارت عاشورا ؛ تألیف: میرزا محمّد بن حسین تبریزی توتونچی (4).

سند زیارت عاشورا ومنابع حدیثی آن

حدیث شریف زیارت عاشورا را نخست مرحوم ابن قولویه قمّی (ت 368 ه) به دو سند، در کتاب ارزشمند «کامل الزیاره» - که یکی از معتبرترین کتاب ها در باب زیارات می باشد - نقل کرده است (5).

پس از ابن قولویه، مرحوم شیخ طوسی - از فقیهان آغاز غیبت کبری ونزدیک به عصر معصوم علیه السلام - این زیارت را در دو روایت معتبر، در کتاب گران سنگ «مصباح المتهجّد» ذکر کرده است (6).