- اهداء 1
- اشاره 6
- 2- مفهوم شناسی 7
- 3- کاربری 8
- 1-3- بهره برداری آزاد 8
- اشاره 8
- 2-3- بیشتر برای تردد 9
- 3-3- تنها برای تردد 11
- اشاره 17
- 1- بهره برداری های خطر ساز 18
- اشاره 18
- 1-1- حکم تکلیفی 18
- 2-1- حکم وضعی 19
- اشاره 22
- 2- بهره برداری های اختلال ساز 22
- 1-1-2- تجاوز از حدود الهی 24
- اشاره 24
- 1-2- حکم تکلیفی 24
- 2-1-2- قاعده نفی حَرَج 25
- اشاره 30
- اشاره 31
- اشاره 31
- 1-1- ساخت دکه 31
- 1- ساخت وساز 31
- 1-1-1- حکم تکلیفی 32
- 2-1- ساخت مسجد 35
- 3-1- ساخت سایه بان 37
- اشاره 37
- 1-3-1- حکم تکلیفی 38
- 2-3-1- حکم وضعی 42
- 2- باز کردنِ در به معابر 42
- 3- حفاری 43
- اشاره 43
- 1-3- با انگیزه های شخصی 44
- 2-3- با انگیزه های عمومی 44
- 4- خرید و فروش 47
- 1-5- حکم تکلیفی 51
- اشاره 51
- 2-5- جابه جا کردن 51
- 3-5- اختلاف در گزینش مکان 52
- 4-5- ایجاد آفتاب گیر 54
- 6- ایجاد لغزندگی 58
چه بگوییم گذرگاه های عمومی تنها برای عبور و مرور وسایل نقلیه و عابران پیاده به کار می روند و چه آن گونه که مشهور میان فقهاست، مدعی شویم این گذرگاه ها کاربردهای جانبی نیز دارند، این مطلب مسلّم است که هر گونه رفتاری که باعث توقف عبور و مرور یا کندی آن شود - که از این پس با عنوان «سد معبر» از آن یاد می کنیم - امری حرام خواهد بود.(1)
1- بهره برداری های خطر ساز
اشاره
تردیدی نیست که هر گونه استفاده از گذرگاه های عمومی که باعث آسیب دیدن عابران یا وسایل نقلیه و سرنشینان آن ها شود، کاری حرام خواهد بود؛ افزون بر این که از نظر حقوقی نیز ضمان شرعی را به دنبال خواهد داشت.
1-1- حکم تکلیفی
برای اثبات حرمت آن نوع بهره برداری از گذرگاه های عمومی که منجر به ضرر و آسیب دیگران می شود، به دلایلی که اثبات کننده حرمت اضرار به غیر است، می توان استناد کرد(2) که مهم ترین آن ها قاعده لاضرر است.