- اهداء 1
- اشاره 6
- 2- مفهوم شناسی 7
- 1-3- بهره برداری آزاد 8
- 3- کاربری 8
- اشاره 8
- 2-3- بیشتر برای تردد 9
- 3-3- تنها برای تردد 11
- اشاره 17
- اشاره 18
- 1-1- حکم تکلیفی 18
- 1- بهره برداری های خطر ساز 18
- 2-1- حکم وضعی 19
- اشاره 22
- 2- بهره برداری های اختلال ساز 22
- 1-1-2- تجاوز از حدود الهی 24
- اشاره 24
- 1-2- حکم تکلیفی 24
- 2-1-2- قاعده نفی حَرَج 25
- اشاره 30
- 1-1- ساخت دکه 31
- اشاره 31
- اشاره 31
- 1- ساخت وساز 31
- 1-1-1- حکم تکلیفی 32
- 2-1- ساخت مسجد 35
- 3-1- ساخت سایه بان 37
- اشاره 37
- 1-3-1- حکم تکلیفی 38
- 2-3-1- حکم وضعی 42
- 2- باز کردنِ در به معابر 42
- 3- حفاری 43
- اشاره 43
- 1-3- با انگیزه های شخصی 44
- 2-3- با انگیزه های عمومی 44
- 4- خرید و فروش 47
- 1-5- حکم تکلیفی 51
- اشاره 51
- 2-5- جابه جا کردن 51
- 3-5- اختلاف در گزینش مکان 52
- 4-5- ایجاد آفتاب گیر 54
- 6- ایجاد لغزندگی 58
1- مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، 12/430.
2- مجموعه قوانین و مقررات مربوط به شهر و شهرداری، 1145.
3- المغنی، 6/163.
5- اتراق کردن
اشاره
یکی از مسایلی که در استفاده از معابر عمومی مطرح است، نشستن (جلوس) در آن هاست. هرچند نشستن در گذرگاه ها معمولاً به منظور خرید و فروش انجام می شود، ولی می توان آن را بدون این جهت نیز بررسی کرد.
1-5- حکم تکلیفی
برخی از فقها بر این باورند که نشستن و اتراق کردن در معابر عمومی اگر برای عابران مزاحمتی ایجاد نکند (مضر نباشد)، با هر انگیزه ای که انجام شود، جایز خواهد بود.(1) جای تردید نیست که اگر این نشستن در روند عبور و مرور اختلال ایجاد کند (مضر باشد)، دیگر جایز نخواهد بود و دولت (امام) هم مجاز نیست در مقابل گرفتن پول (عوارض) و یا بدون آن، حق چنین استفاده ای را به افراد واگذار کند (تمکین).(2)
2-5- جابه جا کردن
اگر نشستن فردی در کنار گذرگاه برای دیگران مزاحمتی ایجاد نکند، آیا می توان او را از جای خود بلند کرد؟
گروهی از فقها معتقدند در چنین فرضی که نشستن فرد نه خطری برای دیگران ایجاد می کند و نه در امر آمد و شد خللی وارد می سازد، نمی توان او را از جای خود بلند کرد.(3)