علل الشرائع جلد1 صفحه 437

حضرت نوشت که از حیض یا خون نفاس در روز اوّل ماه رمضان پاک شده سپس استحاضه شده، پس نماز خوانده و روز رمضان را تمام گرفته بدون این که اعمال مستحاضه را که غسل نمودن برای دو نماز باشد انجام بدهد آیا روزه و نمازش صحیح است یا نه؟

حضرت نوشت: روزه اش را قضاء کند و نمازش را قضاء نکند زیرا رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله به زنان مؤمنه اش چنین امر می فرمودند.

حدیث (2) علی بن احمد از محمّد بن ابی عبد اللَّه از موسی بن عمران، از عمویش، از علی بن ابی حمزه، از ابو بصیر، وی می گوید: از حضرت امام صادق علیه السّلام پرسیدم: چرا حائض روزه اش را باید قضاء کند ولی نماز را قضاء ننماید؟

حضرت فرمودند: برای این که روزه در سال یک ماه است ولی نماز در هر روز و شب بوده لذا حقّ

تعالی بر زن واجب نمود که روزه اش را قضاء کند ولی قضاء نماز را به همین خاطر واجب نکرد.

مترجم گوید: مقصود این است که اگر قضاء نماز واجب می بود تکلیف شاق و مشکلی بر زن شده بود و مقتضای شریعت آسان آن است که قضاء نماز ساقط باشد.

باب دویست و بیست و پنجم سرّ این که جامه ای را که با شیر و ادرار دختر بچه ملاقات کرده باید شست ولی در صورت ملاقات با شیر و ادرار پسر بچه شستن آن واجب نیست

حدیث (1) محمّد بن الحسن بن احمد بن ولید رضی اللَّه عنه از محمّد بن الحسن الصفّار، از ابراهیم بن هاشم از حسین بن یزید نوفلی از اسماعیل بن مسلم سکونی، از حضرت جعفر بن محمّد، از پدر بزرگوارش علیهما السّلام نقل کرده که آن جناب فرمودند:

حضرت علی علیه السّلام فرمودند: شیری که دختر بچه می خورد و اداری که از او خارج می شود اگر به جامه برسد در صورتی که بچه غذا خور نشده باشد جامه را باید آب کشید زیرا شیر او از مثانه مادرش خارج می شود ولی شیری که پسر بچه می خورد و بولی که از او خارج می شود پیش از آن که غذا خور شده باشد اگر به جامه برسد جامه را لازم نیست آب بکشند زیرا شیر او از پشت شانه ها و بازوها خارج می گردد.