علل الشرائع جلد1 صفحه 85

فرمود: زمانی که آتش برای سوزاندن جناب ابراهیم افروخته شد جبرئیل علیه السّلام جامه ای از جامه های بهشتی را برای حضرتش آورد و آن را به وی پوشاند و بعد از آن نه باد و نه سرما و نه گرما آن جناب را آزار نرسانید، باری پس از آن که زمان موت و رحلت آن حضرت فرا رسید، جامه را در تعویذی قرار داده و بر اسحاق فرزندش آویخت و اسحاق نیز بر یعقوب آویزان نمود و پس از تولّد یافتن یوسف، یعقوب آن را بر وی آویخت و آن جامه همچنان در بازوی یوسف بود تا آنچه برای او واقع شد و وقتی یوسف پیراهن را از تعویذ در آورد بوی آن را یعقوب استشمام نمود و به همین معنا اشاره دارد فرموده حقّ تبارک و تعالی:

إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ «1» یعنی اگر مرا تخطئه نکنید من بوی یوسفم را استشمام می کنم.

پس این بو بوی همان پیراهنی بود که از بهشت برای ابراهیم آورده شد.

محضر مبارک امام علیه السّلام عرضه داشتم: فدایت شوم بعد این پیراهن به چه کسی رسید؟ حضرت فرمودند:

به دست اهلش رسید و اساسا هر پیغمبری که علم یا غیر آن را از خود بجا گذارد آن میراث بالاخره به محمّد و آل محمّد منتهی می شود.

حدیث (3) پدرم رضی اللَّه عنه فرمود: علی بن ابراهیم

بن هاشم، از پدرش، از محمّد بن ابی عمیر، از حفص برادر مرازم از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام نقل کرده که در ذیل فرموده خداوند عزّ و جلّ: وَ لَمَّا فَصَلَتِ الْعِیرُ قالَ أَبُوهُمْ: إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ (و چون کاروان از مصر بیرون آمد یعقوب گفت: اگر مرا تخطئه نکنید من بوی یوسفم را استشمام می کنم).

حضرت فرمودند: هنگامی که کاروان از مصر بیرون آمد بوی پیراهن ابراهیم به مشام یعقوب که در فلسطین بود رسید و وی آن را استشمام نمود.

باب چهل و ششم سرّ گفتار یوسف به برادرانش: لا تَثْرِیبَ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ و این که چرا یعقوب علیه السّلام به آنها فرمود: سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّی