علل الشرایع صفحه 174

برای آن جهت حواری مینامند که لباس شوی بودند و لباسها را بشستن از چرک و کثافات پاک میکردند.

و این اسمی است مشتق از (خنبر حوار) یعنی نان سفید خالص.

و لیکن ما (ائمه) میگوئیم برای آن جهت ایشان را حواریون نامیدند که چون خود را و هم دیگران را بموعظه و نصیحت و پند و اندرز از اخلاق بد و آلودگی بگناهان پاک مینمودند (و بر حذر میداشتند).

فضال گوید عرضکردم: نصاری (پیروان حضرت عیسی) را چرا نصاری نامیدند، فرمود: چون ایشان از ساکنین دهکده ناصره از بلاد شام بودند که مریم و حضرت عیسی بعد از مراجعت از مصر در آن دهکده نزول اجلال فرمودند «1».

باب هفتاد و سوم علت آنکه نباید اطفال را زد بجهت گریه نمودنشان

1- حدیث کردند ما را ... از رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله که میفرمود نزنید اطفال خود را وقتی که گریه میکنند زیرا گریه آنها تا چهار ماه ثواب گفتن

«لا إله إلا اللَّه»

دارد، و چهار ماه ثواب صلوات بر پیغمبر دارد، و چهار ماه دعا بپدر و مادر خود مینمایند «2»

______________________________
(1) حواریون شاگردان حضرت عیسی هستند و جمع حواریست و آنها دوازده نفر بوده اند.
(2) محتمل است که مراد این روایت این باشد که طفل در چهار ماه اول ولادت غیر از خدا کسی را نمی شناسد چون فطرت بشر بر توحید و معرفت الهی است.

پس گریه او در حقیقت توسل و التجاء بخداوند است و این شهادت بتوحید و یگانگی خداوند است.

و در

چهار ماه دوم مادر خود را می شناسد از جهت اینکه چون او واسطه است برای تغذیه اش نه از جهت اینکه چون او مادر است لذا پستان زنان دیگر را نیز قبول مینماید و چون بعد از خدا کسی را وسیله تغذیه نمیداند مگر مادر که بتکلیف طبیعی مکلف شده و این معنی رسالتست پس گریه او در حقیقت شهادت برسالت و نبوت پیغمبر و صلوات فرستادن بر آن حضرتست، و در چهار ماه سوم ببعد پدر و مادر را میشناسد و می بیند که در ارتزاق محتاج بآنها است.

پس در حقیقت گریه او دعا است برای سلامتی و بقاء پدر و مادر.

و شاید مراد این باشد که چون در مقابل گریه اولاد پدر و مادر صبر میکنند ثواب

لا إله إلا اللَّه

، و صلوات، و دعا، برای ایشان دارد.

و حضرت صادق علیه السّلام در فائده گریه طفل بمفضل فرموده: بشناس ای مفضل منفعت گریه اطفال را، بدان که در دماغ اطفال رطوبتی هست که اگر بماند علتها و دردهای بزرگ در بدن ایشان پدید می آید مانند کوری و امثال آن.

پس گریه این رطوبت را از سر ایشان فرود می آورد و باعث صحت بدن و سلامتی چشمان ایشان میگردد.

و علت خندیدن طفل را در ستاره دانش از هفتم بحار از مفضل نقل میکند که گفت بحضرت صادق علیه السّلام عرضکردم گاهی بچه ای میخندد بدون تعجب، و گریه میکند بدون درد، فرمود: ای مفضل هیچ بچه ای نیست مگر اینکه می بیند امام را و با او سخن میگوید، و گریه طفل برای غائب شدن امامست از نظر او، و خنده او برای آمدن امامست تا وقتی که زبان او باز

می شود که دیگر نخواهد دید و فراموش مینماید دیدن امام را.