علل الشرایع صفحه 63

راء و سکون هاء- کرمانی) است که در کتاب خود نوشته است، و من آن کتاب را ندیده ام و چون این بحث و مناظره علمی بود و برای عموم فائده نداشت و ممکن بود که عکس نتیجه دهد از این جهت صرف نظر از ترجمه شد، و آنچه را که مؤلف و مترجم این کتاب- معتقدند آنست که: جمیع انبیاء و ائمه علیهم السّلام علی التحقیق از تمام ملائکه افضل و مقام شریفشان شامخ تر و برتر است چنان که از حدیث باب (6) و احادیث باب (7) و صدر حدیث (2) باب (147) همین کتاب این مطلب کاملا معلوم و واضح می شود

باب نوزدهم علت آنکه حضرت ادریس (ع) را ادریس نامیدند

1- خبر داد ما را ... از وهب بن منبه که حضرت ادریس مردی بود بلند قد و فربه و سینه پهن و موهای بدنش اندک و موی (اطراف) سرش بسیار و یکی از گوشهایش (کمی) بزرگتر از گوش دیگرش بود، و (بسیار باهوش و فراست بود و سرعت انتقال داشت و) مطالب را با دقت کامل فکر میکرد، و (آنقدر باادب و باوقار بود که) آهسته سخن میگفت و در راه رفتن قدمها را کوتاه برمیداشت، و آن حضرت را برای این جهت ادریس نامیدند که: احکام الهی (را از حلال و حرام بمردم یاد میداد) و سنتهای اسلام را بسیار درس میداد و در میان (خویشان و) قوم خود زندگی میکرد و توجه مردم را بکرات آسمانی و زمین

و منظومه شمسی جلب مینمود و میفرمود (ای مردم) این آسمانها و زمینها و این خلق بسیار و خورشید و ماه و ستارگان و ابرها و باران و سایر مخلوقات خدای مدبری هست که بقدرت کامله خود آنها را در مدار خود قرار داده، پس چگونه ما توجه باین خدای مدبر نباید بنمائیم و (حال آنکه) ما باید او را عبادت کنیم بطوری که حق عبادتش ادا شود، و طایفه ای از (بزرگان عقل و هوش) قوم خود را بمنزل خود دعوت نمود و ایشان را آنقدر موعظه و نصیحت کرد و دعوت بتوحید و خداشناسی نمود و ایشان را بصفات الهی