فلسفه احکام و تربیت صفحه 32

ص:45

* پرسش:

منظور از اسماء در سوره بقره آیه 31 چیست ؟ فرق ملائکه با انسان در این خصوص چیست ؟ در حالیکه انسان نیز فقط به آن چه خدا به او تعلیم داده آگاهی دارد و از این جهت شبهه ملائکه چگونه برطرف می شود؟

* پاسخ:

در مورد بخش اول پرسش، مفسران در مورد معنای «اسماء» در آیه شریفه (وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها) ، نظرات متفاوتی مطرح کرده اند که بشرح زیر می باشد:

1. منظور از نام ها نام تمام نعمت ها و اصول و رموز کشاورزی، درخت کاری و تمام کارهای مربوط به امور دین و دنیا را خدا به آدم آموخت(1).

2. برخی گفته اند: منظور تمام لغات و زبان ها می باشد(2).

3. بعضی هم معتقدند: مقصود نام ملائکه و فرزندان خود آدم بوده است(3).

4. عده ای از مفسران هم بر این باورند که منظور فوائد، امتیازات، و نام های حیوانات را خدا به آدم یاد داد و این که هر حیوانی به چه کاری می آید(4).

5. از امام صادق علیه السلام نیز روایتی نقل شده که حضرت منظور از اسماء را نام کوه ها، دره ها، بیابان ها، و حتی نام فرش زیر پای خود، می دانند(5).

6. در تفسیر نمونه می خوانیم:

خداوند به آدم علم اسرار آفرینش را آموخت تا از اسرار معنوی و مادی آن ها آگاه شود تمام موجودات را بشناسد و نام همه را بداند و حتی از خواص آن مطلع باشد...، استعداد نام گذاری اشیاء را به او ارزانی داشت تا بتواند اشیاء را نام گذاری کند(6).