لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 236

در کار می بود می گفتند.

دیگر آن که اول آب به مخرج رسد که اگر اول دست برسد پاک نیست زیرا که اب غساله دست منضم خواهد بود و این نیز بی وجه است زیرا که علی ای حال دست نجس می شود و تقیید نص است بی دلیل.

دیگر آن که نجاستی دیگر نباشد در مخرج مثل بواسیر و این قید در قید اول داخل است.

دیگر آن که استنجا از غایط غیر متعدی معفو است زیرا که متعدی ازاله نجاست جائی دیگر است و این صورتی دارد در صورتی که بسیار تعدی کرده باشد که بر آنها رسیده باشد مثلا، و اگر

غیر متعدی آنست که اصلا مخرج آلوده نشده باشد مثل تریاکیان در این صورت معلوم نیست نجاست آن تا محتاج به ازاله باشد و اللَّه تعالی یعلم و احتیاط بد نیست در همه.

(و کذلک فی الاغتسال من الجنابه) یعنی در غسل جنابت هم چنین است یعنی آب غساله غسل نجس نیست به اجماع پس اگر به جامه کسی بریزد پاکست یا اگر ترشحی بکند و قطره چند در آن آبی بریزد که از آن غسل می کند باکی نیست و این را صدوق خواهد گفت و باین نحوی که ذکر کرده است ظاهرش آنست که حدیثی که دیده باشد و اگر چه ممکنست که از این احادیث سابقه و لاحقه استنباط کرده باشد.

[اگر حیوان مرده در آب روان باشد]

(و ان وقعت میته فی ماء جار فلا بأس من [با خ ] الوضوء من الجانب الّذی لیس فیه المیته) و اگر حیوان مرده در آب روان باشد پس باکی نیست وضو ساختن از جانبی که در آن جانب مرده نباشد چون آب جاری به ملاقات نجاست نجس نمی شود پس اگر جانبی که میته در آن جانب باشد متغیر شده باشد چنانکه غالب تغیّر است از آن جانب وضو نمی توان ساخت لزوما و اگر متغیر نباشد اجتناب بر سبیل کراهت است و علی ای حال در آن جانبی که