لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 239

من یدیه فی الاناء فلا بأس به و اگر غسل کند جنب در زمین پاکی و بدنش پاک باشد و چون غسل کند و آب به زمین ریزد ترشح کند از زمین و در ظرف آبی که از آنجا غسل می کند بچکد یا از بدنش ترشح کند قطره چند و در آن ظرف ریزد باکی نیست و بر تقدیری که از غساله جنب وضو و غسل نتوان کرد این قطرات ضرر ندارد و بی دغدغه چون غساله پاکست بی دغدغه و بر این مضمون روایات صحیحه و موثقه وارد شده است و کسی خلاف نکرده است لیکن بعنوان سیلان واقع شده است چنانکه صدوق گفته است و لیکن ظاهرا مراد صدوق نیز قطرات است و اللَّه تعالی یعلم.

[مرد و زن از یک ظرف غسل کنند]

(و لا باس بان یغتسل الرجل و المرأه من اناء واحد و لکن تغتسل بفضله و لا یغتسل بفضلها) و باکی نیست که مرد و زن از یک ظرف غسل کنند و لیکن بهتر آنست که در آب برداشتن اول مرد آب بردارد و دیگر زن چنانکه در حدیث صحیح فضلا که آن زراره و محمد بن مسلم و ابو بصیر است روایت کرده اند از حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیهما و خواهد آمد و حاصل مراد آنست که سؤر جنب نجس نیست بلکه طاهر و مطهر است.

و بر این مضمون أخبار صحیحه وارد شده است اما تقدم مرد بر زن در این صحیحه الفضلا واقع شده است و بس و دور نیست که از جهت اشرفیت مرد

باشد بر زن و رعایت ادب زن باشد نسبت به مرد پس لازم باشد که در همه جا زن نسبت به شوهر خود رعایت ادب بکند چنانکه خواهد آمد در نکاح.

[منزوحات بئر]

[انسان ]

(و اکبر ما یقع فی البئر الانسان فیموت فیها فینزح منها سبعون دلوا و اصغر ما یقع فیها الصّعوه فینزح منها دلو واحد و فیما بین الانسان و الصعوه علی قدر ما یقع فیها) و بزرگترین چیزی که در چاه می افتد که شارع از جهت آن دلو قرار داده