لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 247

خون در چاه ریزد چند دلو آب بکشند در حدیث صحیح علی بن جعفر وارد است که از برادرش حضرت امام موسی کاظم صلوات اللَّه علیه سؤال می کند از شخصی که مرغ خانگی یا کبوتری را بکشد و در چاه افتد آیا جایز است که از آب آن چاه وضو بسازند حضرت فرمودند که چند دلوی بکشد و بعد از آن وضو بسازد.

و در صحیحه محمد بن اسماعیل منقولست که به شخصی کتابتی نوشتم که به حضرت امام رضا صلوات اللَّه علیه عرض نماید که هر گاه چاهی در خانه باشد از جهت وضو ساختن پس چند قطره بول یا خون در آن چاه ریزد یا مانند پشکلی از فضله آدمی در چاه افتد چه چیز آن چاه را پاک می کند

تا حلال باشد وضو ساختن از برای نماز از آب آن چاه پس حضرت بخط مبارک خود در کتابت من نوشتند که چند دلوی آب می کشند، و فرمودند که آب چاه واسع است چیزی او را نجس نمی کند تا متغیر نشود و ظاهر این دو خبر آنست که سه دلو کافی باشد استحبابا و اکثر علما ده دلو گفته اند و این احوط است و حدیث سی دلو خواهد آمد و آن بهتر است و اللَّه تعالی یعلم.

[مردی که بالغ باشد در چاه بول کند]

(و ان بال فیها رجل استقی منها اربعون دلوا) و اگر مردی که بالغ باشد در چاه بول کند چهل دلو آب می کشد و این روایت موثقه علی بن ابی حمزه است و علما عمل باین کرده اند.

و در صحیحه فضلا وارد شده است که تمام آب را بکشند و آن بهتر است اگر چه ظاهرش آنست که مستحب باشد یا چاه به آن متغیر شده باشد و اظهر آنست که چهل دلو نیز مستحب است و از پیش گذشت که از برای قطرات بول چند دلو کافیست.

[اگر کودکی که غذای او بر شیرش غالب باشد بول کند در چاه ]

(و ان بال فیها صبیّ قد اکل الطّعام استقی منها ثلث دلاء و ان کان رضیعا استقی منها دلو واحد) و اگر کودکی که غذای او بر شیرش غالب