لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 408

و جمعی از علما از این حدیث استنباط کرده اند که در غسله اولی مرد ابتدا به پشت دست کند و در ثانیه به پیش دست وزن بر عکس، و از لفظ ابتدا در آورده اند چون ابتدا لازم دارد اقلا مرتبه دویم را، و این وجهی ندارد زیرا که ابتدا نظر به پشت دستست و انتهاش پیش دست و همین معنی بس است از برای حصول معنی ابتدا پس اگر یک آب ریختن باشد بهتر آنست که چون دست را با آب به زیر می آورد پاره آب بدست می ماند آن را بر شکم دست ریزد و اگر دو غرفه بریزد غرفه اولی را بر پشت ریزد و غرفه ثانیه را بر شکم دست که هر دو یک شستن شود.

[ثواب الوضوء]

(فقال الصّادق صلوات اللَّه علیه من ذکر اسم اللَّه علی وضوئه فکانّما اغتسل) بسند صحیح از آن حضرت صلوات اللَّه علیه منقولست که هر که بسم اللَّه بگوید یا اسم حق سبحانه و تعالی را بر زبان آورد در حال وضو یا در ابتدای وضو چنان است که غسل کرده باشد یعنی چنانکه غسل پاک می کند جمیع اعضا را از حدث و از گناهان، و وضو پاک می کند عضوی چند را که آب به

آن می رسد از گناهان هر گاه بسم اللَّه بگوید وضوی او مثل غسل مطهر جمیع اعضای او خواهد شد از جمیع گناهان علی الظاهر یا از صغایر چنانکه جمعی گفته اند.

(و روی انّ من توضّأ فذکر اسم اللَّه طهر جمیع جسده و کان الوضوء إلی الوضوء کفّاره لما بینهما من الذّنوب و من لم یسمّ لم یطهر من جسده الا ما اصابه الماء) و بسند کالصحیح روایت کرده است صدوق از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که هر که وضو بسازد و بسم اللَّه بگوید یا اسم اللَّه را یاد کند جمیع بدنش پاک می شود، و از این وضو تا وضوی سابق یا لاحق یا هر دو گناهان او آمرزیده شود و وضوی با نام الهی بمنزله کفاره گناهان او باشد و کسی که بسم اللَّه یا اسم اللَّه نگوید طاهر نشود از