لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 455

493

روایت کرده است و از این باب است روایتی صحیح که از عبد اللَّه بن سنان منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که غسل جنابت کرد پدرم و کسی به او گفت که لمعه از پشت شما آب به آن نرسیده است پس پدرم به او گفت که بر تو لازم نبود که به گویی پس دستی به آن جا مالیدند لهذا حضرت نفرمود که پدرم نشسته بود بلکه چون آن سنی به او گفت حضرت از جهه دفع قول او دستی مالیدند.

و ممکن است که خشک شده باشد و او خیال کرده باشد که آب به آن نرسیده است یا آن که حضرت عمدا نرسانیده باشند تا او بگوید و حضرت این مسأله را به او برسانند که در چنین جاها اعلام واجب نیست و اظهر آنست که حضرت در غسل کردن بوده اند و البته می رسانیده اند سایل عبث گفت زیرا که ایشان سعی می کرده اند که اسراف در آب نفرمایند اول آبی می ریختند و بعد از آن مرتبه مرتبه آب به همه جا می رسانیدند و اللَّه تعالی یعلم.

[هر گاه فراموش کنی مسح سر را]

(و قال الصّادق صلوات اللَّه علیه ان نسیت مسح رأسک فامسح علیه و علی رجلیک من بلّه وضوءک فان لم یکن بقی فی یدک من نداوه وضوءک شی ء فخذ ما بقی منه فی لحیتک و امسح به رأسک و رجلیک فان لم یکن لک لحیه فخذ من حاجبیک و اشفار عینیک و امسح به رأسک و رجلیک فان لم یبق من بلّه وضوءک شی ء اعدت الوضوء) و حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر گاه فراموش کنی مسح سر را پس او را مسح

کن و پاها را نیز مسح کن از تری وضو اگر چه پیشتر مسح کرده باشی پس اگر تری وضو در دستت نمانده باشد از تری که در ریش مانده باشد بردار و مسح سر و پاها را بکش، و اگر ریش نداشته باشی از ابروها و مژه های چشمهای خود بردار و مسح سر و پاها را بکش و اگر از تری وضو هیچ نمانده باشد وضو را از سر گیر بدان که مضمون این خبر در روایت صحیح، و