لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 474

را اندکی تاخیر کند، و خفتن را اندکی پیش اندازد به یک اذان و دو اقامه بنحو ظهر و عصر، و هم چنین کند در صبح یعنی با نماز شب یا آن که این افعال را از جهت نماز صبح

به جا آورد.

و ممکن است که مراد از تأخیر ظهر و شام آن باشد که هنوز به آخر وقت نرسد، و تعجیل عصر و عشا این باشد که در آخر وقت فضیلت ظهر و شام به جا آورد به قرینه تعجیل و جمع به یک اذان و دو اقامه که اگر در اول وقت فضیلت عصر و خفتن باشد تعجیل اینها نشده است و تخفیف اذان آنها نیز مناسب نیست زیرا که تخفیف اذان در وقتی است که دو فریضه را در یک وقت کنند اگر چه ممکن است که در اینجا بواسطه عذر ساقط شود.

و ظاهر خون اعم است از خون استحاضه و غیر آن و لیکن حمل بر خون مرد می باید کرد که از ذکرش آید بواسطه مرض و ظاهرا جمع بین الصلاتین بواسطه تطهیر جامه است که بواسطه هر نمازی مشکلست.

و ممکن است که از جهت وضو نیز باشد که هر دو نماز را به یک وضو کند و حدیث سماعه گذشت که بواسطه سلس البول وضو نمی سازد و احوط آنست که بواسطه هر نمازی وضوئی بسازد چون در این حدیث ذکر وضو نشده است.

[حکم رطوبت مشتبه ]

(و سال عبد اللَّه بن ابی یعفور ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه عن رجل بال ثمّ توضّأ و قام إلی الصّلاه فوجد بللا قال لا شی ء علیه و لا یتوضّأ) و بسند صحیح سؤال کرد از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از شخصی که بول کند و وضو بسازد و به نماز برخیزد و بعد از آن تری ببیند حضرت فرمودند که بر او چیزی نیست و وضو نمی سازد. و در کافی همین خبر

را بسند صحیح روایت کرده است و در آخرش اینست که این تری از رگهای پشت است.

(و روی غیره فی الرّجل یبول ثمّ یستنجی ثمّ یری بعد ذلک بللا