لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 492

آن سؤال از ترکیدهاست که تخلیل آن به ناخنها بکند، و یک نسخه بأظفاره ندارد و همان معنی اول است با زیادتی که آیا مطلق ناخن دست و پا را تخلیل می باید کرد؟ و یک نسخه او یحکّک است که بمعنی تخلیل باشد و تراشیدن چرک مراد باشد. یا تراشیدن ناخنها تا آب بی دغدغه به زیر آن جاری شود و سؤال دیگر آن که استنجا می کند و از ناخنش بوی بد می آید اما اثر نجاست هیچ نمانده است و بو مانده است آیا بو نجس است؟ حضرت صلوات اللَّه علیه جواب فرمودند که التفاتی به بو نکند که بو نجس نیست و التفاتی به شقاق ترکیدها و زیر ناخنها نکند بعد از آن که آن را شسته است هم پاک می شود و آب چون لطیف است به همه جا می رسد.

و محتمل است که مراد راوی همین محض طهارت و نجاست باشد و غسل مراد نباشد چون نام آن را نبرده است اگر چه غالب اوقات از جهت غسل به حمام می رفته اند. و در حدیث صحیح وارد شده است که زیر هر مویی جنابت هست و هر که غسل کند و مقدار سر مویی از بدنش را آب نرساند آن شخص بجهنم خواهد رفت پس احتیاط در وضو و غسل آنست که آب به ته ناخنها برسانند و از این جهت است که مبالغه عظیم وارد شده است در گرفتن

ناخنها در هفته یک مرتبه و اللَّه تعالی یعلم. «1»

[خون کمتر از درهم ]

(و الدّم اذا اصاب الثّوب فلا باس بالصّلاه فیه ما لم یکن مقداره مقدار درهم واف و الوافی ما یکون وزنه درهما و ثلثا و ما کان دون الدّرهم الوافی فقد یجب غسله و لا باس بالصّلاه فیه) و هر گاه جامه