لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 510

جنابت حضرت نوشتند که علت غسل جنابت پاکیزگی است که پاکیزه سازد آدمی را از آن چه به او رسیده است از منی و باقی بدن را پاک کند چون منی از جمیع بدن بیرون می آید از این جهت جمیع بدن را در غسل می باید شست و علت سبک ساختن تکلیف وضو از جهه بول و غایط آنست که اینها بیشتر واقع می شوند و کثرتش بیشتر از جنابت است پس حق سبحانه و تعالی از بندگان راضی شد به همین اعضا چون بسیار واقع می شود، و اگر غسل را واجب می ساخت بر ایشان شاق بود هر ساعت غسل کردن و مع هذا بی اختیار می آیند اینها در غالب اوقات و شهوتی داعی نیست در فعل اینها، و در جنابت بواسطه لذتی و شهوتی که در آن هست و خود را بر آن می دارند و گاه گاهی است غسل بر ایشان شاق نبود غسل مقرر ساخت.

مجملا غسل جنابت کفاره آن لذتی است که برده است و کفاره گناهانی است که کرده است، و

سبب تطهیر ظاهر و باطن است بفضل الهی و اگر در بول و غایط نیز غسل مقرر می ساخت کفاره گناهان می شد بواسطه مشقت بر ایشان مقرر نساخت و بسم اللَّه را در حین وضو مقرر ساخت که بگوئید و وضو نیز مثل غسل شود به تفضل او تعالی شأنه.

باب الاغسال

[اغسال مستحب ]

(قال ابو جعفر الباقر صلوات اللَّه علیه الغسل فی سبعه عشر موطنا لیله سبع عشره من شهر رمضان و لیله تسع عشره و لیله احدی و عشرین و لیله ثلاث و عشرین و فیها ترجی لیله القدر و غسل العیدین و اذا دخلت الحرمین و یوم تحرم و یوم الزّیاره و یوم تدخل البیت و یوم التّرویه و یوم عرفه و اذا غسّلت میّتا او کفّنته او مسسته بعد ما یبرد و یوم الجمعه و غسل الکسوف اذا احترق القرص کلّه فاستیقظت و لم تصلّ فعلیک ان تغتسل و تقضی الصّلاه و غسل الجنابه فریضه) این حدیث محمد بن مسلم است که صدوق از او روایت کرده است بسند حسن کالصحیح و شیخ بسند صحیح و لیکن صدوق بعضی از حدیث را ترک کرده است و آن را ذکر می کنم محمد ذکر کرده است که حضرت فرمودند که غسل در هفده موضع است.

اول: غسل شب هفدهم ماه رمضان و آن شبی است که لشکر حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله که سیصد و سیزده نفر بودند با لشکر کفار مکه که اضعاف ایشان بودند در چاه بدر به یک دیگر رسیدند، و مسلمانان در آن شب بسیار خایف و غمگین بودند، و حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله تا صباح مشغول دعا

بودند و روزش فتح شد و این فتح اعظم فتحها بود که