لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 517

است، و هم چنین اگر قصد جنابت کند جمعی کثیر کافی می دانند از غسل جمعه، و اگر قصد غسل جمعه کند خلافست، و مشهور آنست که مجزی نیست از غسل جنابت و حق اینست که این نیز مجزیست.

اما بهتر آنست که اول غسل جنابت بکند و بعد از آن غسل جمعه احتیاطا به جا آورد باین قصد که اگر مطلوب الهی باشد فبها و الا لغوی باشد، و هم چنین در صورتی که غسل جنابت و حیض جمع شده باشد اولی آنست که اول غسل جنابت را واقع سازد و بعد از آن غسل حیضی احتیاطا بکند تا بقول همه علما عمل کرده باشد و اللَّه تعالی یعلم.

[در روایتی واقع شده است که هر جا وزغی را بکشد غسل بر او لازم است ]

(و روی انّ من قتل وزغا فعلیه الغسل) و در روایتی واقع شده است که هر جا چلپاسه را بکشد بر او لازم است غسل. و کلینی به اسناد خود از عبد اللَّه بن طلحه روایت کرده است که گفت سؤال کردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از وزغ که چلپاسه اش می گویند و آن چه در معموره است مارمالی می گویند و آن چه در صحراست بزرگش را آفتاب پرست می گویند و کوچکش را انگشت عروسان و همه پنجه مثل آدمی دارند، و بعضی سوسمار را نیز از افراد وزغ می دانند حضرت فرمودند که رجس است

یعنی نجس و لهذا جمعی قایلند به نجاستش و بعضی حمل بر مبالغه کرده اند پس حضرت فرمودند که همه افراد آن مسخند و چون آن را بکشی غسل بکن، بعد از آن فرمودند که پدرم می گفت که هر یک از بنی امیه که می میرند بصورت وزغ می شوند و چون عبد الملک بن مروان مرد مسخ شد بصورت وزغ و ناپدید شد و فرزندانش از فضیحت و رسوایی ترسیدند چوبی تراشیدند و کفن در آن پوشانیدند و دفن کردند و کسی بر این معنی مطلع نشد مگر ما و فرزندانش.

و احادیث معتبره در این باب وارد شده است تا آن که دمیری در کتاب حیاه الحیوان از مستدرک حاکم که معتمد علیه سنیانست از عبد الرحمن بن