لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 541

حسین بن زید از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که حضرت رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله نهی فرمودند که جنب در حال جنابت چیزی بخورد و فرمودند که سبب فقر است

یعنی فقر مذموم و آن احتیاج بخلق است.

و فقری که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله به آن افتخار می نمودند آن فنای فی اللَّه است که بنده رضای خود را در رضای الهی کند یعنی مطلبی بغیر از رضای الهی نداشته باشد. و محتمل است که بی چیزی باشد و آن نسبت به اکثر خلایق سیاهی روی است در دنیا و عقبی و نظر به کمل کمال است چون در مقام صبر و شکر و رضایند.

و مؤید این است آن که در اخبار صحیحه وارد شده است که ملکی به خدمت آن حضرت آمد و کلیدهای خزینه های زمین را از جهت آن حضرت آورد و گفت که حق سبحانه و تعالی اینها را فرستاده است و فرموده است که اگر قبول کنی از رتبه تو چیزی کم نخواهیم کرد حضرت قبول نفرمودند و فقر را اختیار نمودند بر غنا.

[خواب در حال جنابت ]

(و قال عبید اللَّه بن علیّ الحلبیّ سئل ابو عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه عن الرّجل أ ینبغی له ان ینام و هو جنب؟ فقال یکره ذلک حتّی یتوضّأ) و روایت کرده است عبید اللَّه به شش سند صحیح و به اسانید بسیار دیگر از او که گفت سؤال کردند از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که آیا خوبست که جنب بخواب رود حضرت فرمودند که تا وضو نسازد خوب نیست.

و در صحیحه عبد الرحمن از آن حضرت نهی از خواب وارد شده است پیش از غسل و محمول است بر کراهت از جهت صحیحه سعید اعرج که حضرت فرمودند که مرد و زن هر دو خواب می توانند کرد. و در موثقه سماعه

مثل متن وارد شده است پس ظاهر شد که خواب پیش از وضو و غسل مکروه است و اگر وضو بسازند کراهت سبک می شود و اگر غسل کنند بالکلیه زایل می شود.