لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 552

آیه را اشد کراهه می دانند نسبت به جنب از جهت حدیث موثق سماعه باین معنی که اگر ممکن باشد غسل کند و قرآن بخواند ثوابش بیشتر خواهد بود. و بعضی حرام

می دانند مطلقا، و بعضی هفت آیه را مکروه می دانند و زیاده را حرام، و بعضی تا هفتاد آیه را مکروه می دانند و زیاده را حرام.

و این اقاویل بی وجه است زیرا که احادیث جواز قریب به تواتر است و آن چه صدوق گفته است موافق احادیث است. و اما آن که سجده در این چهار سوره واجبست احادیث آن نیز قریب به تواتر است و اکثرش صحیح است.

و اما آن که سوره سجده را حرام است خواندن بر جنب حدیث صحیحی و کالصحیحی وارد است از زراره و محمد بن مسلم از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه که فرمودند که حایض و جنب قرآن می خوانند هر چه خواهند بغیر از سجده را، و ذکر حق سبحانه و تعالی می کنند در همه احوال.

و در حدیث کالصحیح نیز از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه وارد شده است که حایض و جنب هر چه خواهند می توانند خواند از قرآن مگر سجده را، و اکثر علما حمل کرده اند سجده را به سوره سجده، و اکثر ایشان نقل اجماع کرده اند که حرام است بر ایشان سوره عزایم حتی بسم اللَّه بقصد یکی از این سور، و عمده این اجماعاتست و اگر نه احادیث را حمل بر آیه سجده نیز می توان کرد و اللَّه تعالی یعلم.

[کسی که جنب باشد یا بی وضو باشد پس مس قرآن نکند]

(و من کان جنبا او علی غیر وضوء فلا یمسّ القرآن، و جایز له ان یمسّ الورق او یقلب له الورق غیره و یقرأ هو، و یذکر اللَّه عزّ و جلّ) و کسی که جنب باشد یا بی وضو باشد پس مس قرآن نکند به عضوی از بدنش که حیات در آن حلول

کرده باشد و جایز است که مس کاغذ کند یا دیگری ورق را بگرداند و او بخواند، و ذکر حق سبحانه و تعالی بکند.

اما آن که جنب مس کتابت قرآن نمی تواند کرد قول کل مسلمانانست، و