لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 565

و از این کلام نیز ظاهر می شود که صدوقان قایل بترتیب میان جانب راست بر چپ نیستند چنانکه ظاهر احادیثست و اگر چه ترتیب احوط است تا مخالفت علما نکرده باشد موالات اولی است تا از دغدغه حدث در اثنای غسل نیز خلاص شده باشد چنانکه گفته است.

[اگر حدثی صادر بعد از آن که سر را شسته باشی پیش از آن که بدنت را بشویی پس اعاده کن غسل را]

(فان احدثت حدثا من بول او غایط او ریح بعد ما غسلت رأسک من قبل ان تغسل جسدک فاعد الغسل من أوّله) پس اگر حدثی از تو صادر شود مثل بول و غایط یا باد بعد از آن که سر را شسته باشی پیش از آن که بدنت

را بشویی پس اعاده کن غسل را از سر.

و ظاهرش آنست که علی بن بابویه این عبارت را و سایر عباراتی که به پسرش نوشته است از کتاب فقه رضوی برداشته باشد بلکه اکثر عباراتی که صدوق از خود می گوید از آن کتاب برداشته باشد و این کتاب در قم ظاهر شد و نزد ما هست.

و ثقه عدل قاضی میر حسین طاب ثراه قریب بده سال قبل از این از روی آن کتاب نوشته بود و چند جا خط حضرت امام رضا صلوات اللَّه علیه بر آنجا بود که من اشاره کرده ام به آن و صورت خط حضرت را قاضی نوشته بود من نیز نوشتم و از موافقت آن نسخه به آن نسخه من لا یحضره الفقیه ظن قوی بهم می رسد که علی بن بابویه و محمد بن علی هر دو علم داشته اند به آن که این کتاب تصنیف آن حضرت است که گفته است صدوق که میان من و خدا حجت است و چون سهوی واقع شد بنده را تا اینجا ملاحظه نکردم و از اینجا تا به آخر إن شاء اللَّه تعالی اشاره به آن خواهم کرد.

و بعضی از علما ذکر کرده اند که در امالی ابن بابویه این حدیث هست و امالی بسیار نزد ما هست، و بعضی را بر صدوق خوانده اند و اجازات فضلا بر آن هست و در هیچ یک از اینها ندیدیم بنا بر این علما خلافی عظیم در این مسأله