لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 568

و چنان کن که آن چه نزد تست از ثواب غیر متناهی بهتر باشد نزد من و از برای من از سعی در امور باطله دنیای فانی، خداوندا چنانکه ظاهرم را از حدث پاک کردی به غسل باطنم را از گناهان پاک گردان به توبه و انابت، و بگردان مرا از پاکیزه کنندگان خود از جمیع الواث بشریت تا فانی فی اللَّه شده باقی باللَّه شوم، و قابلیت مناجات و قرب تو مرا حاصل گردد که توانم بندگی کردن که اقلا لایق من باشد چون محالست که بندگی من لایق درگاه تو باشد.

و اگر کسی این دعا و امثال این از دعاها را بخواند و معنی آن را نداند، و مجملی داند که چون هادیان راه الهی ما را باین هدایت کرده اند البته آن چه بهتر است از برای ما طلبیده اند ظاهرا همان فایده می دهد بلکه اگر نداند که این الفاظ دعا است و طلب خیراتست بلکه چون فرموده اند بخواند ظاهرا تفضل الهی کار خود می کند و اگر چه لایق بینایان آنست که چون در هر حرکت و سکونی ایشان را تنبیهات و اشارات هست از آن غافل نباشند تا به سبب هر یک از اینها بابی از ابواب فیوض الهی بر ایشان مفتوح گردد چنانکه إن شاء اللَّه مذکور خواهد شد در کتاب صلاه

که حضرات فرموده اند که نماز را چهار هزار در است و دور نیست که امثال اینها ابواب صلاه باشند.

باب غسل الحیض و النفاس

[حیض در لغت و اصطلاح ]

حیض در لغت بمعنی سیلانست و در عرف شرعی خونی است که رحم زن در اوان بلوغ او دفع می کند تا آن که عادت می شود در اوقاتی چند و حق سبحانه و تعالی آن را از جهت غذای فرزند مقرر ساخته است تا در رحم است غذای او از آن خون است و چون متولد شد آن خون را شیر می گرداند تا وقتی که شروع در غذا نکرده است، و چون طفل غذای او غالب شد بر شیر باز بعنوان سابق در اوقات عادت می آید در ماههای هلالی بحسب قوت مزاجهای زنان از ده روز تا سه روز، و چون از ولادت می افتد خون برطرف می شود در سن پنجاه سالگی یا شصت سالگی به تفصیلی که خواهد آمد، و چون وضع حمل می شود بقیه خونی که در رحم مانده است رحم آن را دفع می کند و آن خون را نفاس می گویند بکسر نون و زن را نفساء بفتح نون و فاء، و اگر خون حیض از عادت مقرر درگذشت آن را استحاضه می گویند و فی الحقیقه آن خونی است که به سبب مرض رحم دفع می شود یا به آن که هنوز قوت نگرفته باشد مثل خونی که پیش از نه سالگی از زنان می آید یا به آن که قوتش زایل شده است مثل خونی که بعد از ناامیدی از حمل است در پنجاه یا شصت سالگی و یا به سبب سوء المزاجی که در اوقات امکان حمل بهم رسد مثل آن چه از بلوغ تا سن

یاس بر خلاف عادت آید به تفصیلی که مذکور خواهد شد.

[اولین خونی که بر زمین ریخت ]

(قال الصّادق صلوات اللَّه علیه اوّل دم وقع علی وجه الارض