لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 572

درگذرد اگر صاحب عادت باشد عادتش حیض است و ما بقی استحاضه بشرط آن که خون آخر اگر همه یک لمحه باشد در عادت بیاید مثلا اگر عادت زن هفت روز باشد و سه روز را ببیند

و آخر روز هفتم یک لمحه ببیند و خون از ده روز درگذرد هفت را حیض حساب می کند و باقی را استحاضه اما اگر در این صورت روز هشتم خون ببیند همان سه روز اول حیض است و هر چه خون ندیده است پاک است و نماز و روزه می کند و آن چه خون دیده است از هشتم تا هر چه بیند عمل استحاضه به جا می آورد و نماز و روزه را می کند.

و این عبارت مصنف مضمون عبارت فقها است که هر خونی که ممکن باشد که حیض باشد حیض است و بر این مضمون احادیث صحیحه وارد شده است و خلافی نیست در میان علما.

[محرمات بر حائض ]

(و علیها ان تترک الصّلاه) و بر او واجبست که ترک کند نماز را بلکه روزه را نیز و آن که مصنف روزه را نگفته است ظاهرا وجهش این باشد که نماز را بالکلیه ترک می کند بخلاف روزه که آن را قضا می کند پس گویا آن را ترک نکرده است با آن که بعد از این نیز خواهد گفت و در آن که نماز و روزه بر او حرامست احادیث متواتره واقع شده است و قول جمیع علمای مسلمانان است.

(و لا تدخل المسجد الّا ان تکون مجتازه) و زن حایض داخل هیچ مسجدی نمی تواند شد مگر بعنوان گذشتن مانند جنب مگر مسجد الحرام و مسجد نبی صلی اللَّه علیه و آله که مطلقا داخل آنها نمی تواند شد چنانکه در اخبار صحیحه وارد شده است و بعضی گذشت و بعضی خواهد آمد.

حاصل آن که در اکثر احکام حایض مثل جنب است نه بعنوان قیاس بلکه به اعتبار احادیث، و هم

چنین در کیفیت غسل و در ترتیب و ارتماس و غیر آن و خواهد آمد إن شاء اللَّه تعالی.

(و یجب علیها عند حضور کلّ صلاه ان تتوضّأ وضوء الصّلاه