لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 578

اعضا و آن چه در آنجا در کار نیست از وضو و موالات و غیر آنها هر دو مساویند و بر این مضمون در حدیث کالصحیح وارد است از حلبی و ابو بصیر از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه.

[جایز نیست حایض را که حنا بر دست و پا گذارد]

(و لا یجوز للحائض ان تختضب لأنّه یخاف علیها من الشّیطان) و جایز نیست حایض را که حنا بر دست و پا گذارد زیرا که خوف این هست که شیطان بر

شوهرش دست یابد چون زن را با زینت بیند و با او جماع کند یا آن که او را به وسوسه جماع اندازد و به شوهرش بگوید که پاک شده ام و شوهر با او جماع کند و شوهر بی گناه باشد و او بجهنم رود.

و بر این مضمون حدیث موثق ابو بصیر از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه وارد شده است که از آن حضرت پرسید که آیا حایض خضاب می تواند کرد؟ حضرت فرمودند که نه خوف این هست که شیطان بر او دست یابد به اعتبار خضاب. و حدیث موثق دیگر نیز وارد شده است بر نهی.

و لیکن دو حدیث صحیح و دو کالصحیح بر جواز وارد شده است پس نهی را بر کراهت حمل می باید کرد و عبارت صدوق را نیز حمل بر کراهت می باید کرد تا مخالفت احادیث را نکرده باشد.

[فرزند در شکم مادر روزی او چه چیز است؟]

(و سال سلمان الفارسیّ رحمه اللَّه علیه امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه عن رزق الولد فی بطن أمّه فقال انّ اللَّه تبارک و تعالی حبس علیه الحیضه فجعلها رزقه فی بطن أمّه) صدوق بسند قوی از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه روایت کرده است که سلمان از حضرت سؤال کرد که فرزند در شکم مادر روزی او چه چیز است؟ حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که اللَّه تبارک و تعالی حیض مادر را حبس می کند و روزی او می سازد در شکم مادر از راه ناف.

و حکمت الهی در آن که ماده آدمی را از منی گردانیده است و نه ماه