لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 589

شده است که مراد از آن طهر است و خواهد آمد در مبحث عده طلاق و امثال این استدلالات مناسب قدما نیست و لیکن از جهت رد بر عامه ذکر کرده

است که ظاهر سازد که قرء بمعنی طهر انسب است از آن که بمعنی حیض باشد یا در معنی طهر حقیقت است و در معنی حیض مجاز است و مجاز بهتر است از اشتراک و اللَّه تعالی یعلم.

[زنی که پاک شود از حیض در وقت عصر واجب نیست که نماز ظهر را بکند]

(و المرأه الّتی تطهر من حیضها عند العصر فلیس علیها أن تصلّی الظّهر انّما تصلّی الصّلاه الّتی تطهر عندها) و زنی که پاک شود از حیض در وقت عصر پس واجب نیست که نماز ظهر را بکند همان نمازی را می کند که در وقت آن پاک شده است و بر این مضمون احادیث صحیحه و کالصحیحه بسیار وارد شده است.

و این عبارت احتمال دارد که مراد از آن وقت مخصوص باشد مثل آن که وقتی پاک شود که مقدار زمان غسل باشد و یک نماز که نماز عصر یا عشا را می کند و ظهر و مغرب ساقط است. و احتمال دارد که مراد از این وقت فضیلت و اختیار باشد مثل آن که چهار قدم از ظهر که بگذرد یا سرخی مغربی که زایل شود پاک شود در این صورت نماز عصر و عشا را می گذارد.

و احادیث بسیار بر هر یک از این در معنی وارد شده است و شیخ جمع کرده است به آن که در صورت اخیر نماز ظهر و مغرب سنت است و احوط آنست که اول نماز ظهر را بکند و بعد از آن نماز عصر را و هم چنین اول نماز شام را بکند و دیگر خفتن را.

[هر گاه پاک شود از خون حیض در وقت نمازی و تأخیر کند غسل را تا وقت نماز دیگر]

(و متی رأت الطّهر فی وقت صلاه فاخّرت الغسل حتّی یدخل وقت صلاه أخری فإن کانت فرّطت فیها فعلیها قضاء تلک الصّلاه و ان لم تفرّط و انّما کانت فی تهیئه ذلک حتّی دخل وقت صلاه اخری فلیس علیها القضاء انّما تصلّی الصّلاه الّتی دخل وقتها) و هر گاه