لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 590

پاک شود از خون حیض به آن که بند شود

در وقت نمازی و تأخیر کند غسل را تا وقت نماز دیگر داخل شود پس اگر در نماز اول تقصیر کرده است بر او واجبست که قضا کند آن نماز را و اگر تقصیر نکرده باشد و در مقدمات آن سعی کند مثل آن که آب را باید خرید یا گرم باید کرد یا به حمام باید رفت و مشغول این کارها باشد تا وقت نماز دیگر داخل شود پس قضای آن نماز واجب نیست و همین نمازی که وقتش داخل شده است به جا می آورد.

و همین عبارت صحیحه عبید بن زراره است که از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه روایت کرده است، و دو احتمالی که حدیث سابق داشت این عبارت نیز دارد که مراد آخر وقت باشد یا وقت فضیلت و بر هر احتمالی احادیث معتبره وارد شده است و احوط آنست که اگر چهار قدم از زوال بگذرد بی تقصیر ظهر را اول به جا آرد و بعد از آن عصر را تا وقتی که به غروب مقدار چهار رکعت نماز بماند عصر را به جا آورد پس اگر تقصیر کرده باشد ظهر را قضا کند و الا فلا.

[اگر زنی دو رکعت نماز ظهر بگذارد و خون حیض بیاید]

(فان صلّت المرأه من الظّهر رکعتین ثمّ رأت الدّم قامت من مجلسها و لیس علیها اذا طهرت قضاء الرّکعتین، فان کانت فی صلاه المغرب و قد صلّت منها رکعتین قامت من مجلسها فاذا طهرت قضت الرّکعه) شیخان این مضمون را بسند حسن کالصحیح از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه روایت کرده اند و شیخ در موثق کالصحیح نیز از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه روایت کرده است که اگر

زنی دو رکعت نماز ظهر بگذارد و خون حیض بیاید برخیزد از آنجا یعنی نمازش تمام شد یا اگر در مسجد باشد برخیزد و بیرون آید و در وقتی که پاک شود قضای این دو رکعت بر او لازم نیست، و اگر در نماز شام باشد و دو رکعت کرده باشد قطع نماز بکند و از آنجا برخیزد و چون پاک شود یک رکعت شام را قضا کند.