لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 602

الذّباب فان خرج لم تغتسل و ان لم یخرج اغتسلت) و هر گاه زن خواهد که غسل حیض کند بر او لازمست که استبرا کند یعنی ملاحظه کند که خون ایستاده است یا نه و استبرا آنست که پنبه بردارد اگر در رحم خونی مانده است که باید در آید در پنبه ظاهر می شود اگر چه مثل سر مگسی باشد پس اگر بیرون آید خون غسل نمی کند و هنوز حایض است و اگر چیزی در پنبه ظاهر نشود غسل کند که پاک شده است.

و این مضمون صحیحه محمد بن مسلم است از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه و بعد ازین ذکر کرده است که اگر بعد از استبرا و غسل زردی به بیند آن استحاضه است از

جهت آن وضو بسازد و گذشت که اگر خون بند نشود و اگر مبتدئه است و ابتدای حیض اوست تا ده روز صبر می کند و عمل حیض می کند، و اگر صاحب عادتست یک روز یا دو روز صبر می کند و بعد از آن عمل استحاضه می کند.

و در بعضی از روایات صحیحه وارد شده است که سه روز استظهار می تواند کرد. و در بعضی تا ده روز و احوط آنست که زیاده از دو روز عمل حیض نکند بشرطی که عادتش ده روز نباشد یا نه روز که عمل حیضش از ده روز نگذرد. و از- اذا ارادت تا بکذا ذکره ابی رحمه اللَّه- همه عبارت فقه رضویست.

[هر گاه زن زردی ببیند به صفت خون حیض نباشد]

(و اذا رأت الصّفره و الشّی ء [او و النتن ] فعلیها ان تلصق بطنها بالحائط و ترفع رجلها الیسری کما تری الکلب اذا بال و تدخل قطنه فان خرج فیها دم فهی حایض و ان لم یخرج فلیست بحائض) و هر گاه زن زردی ببیند یا چیزی از قبیل آن مانند کدورت که به صفت خون حیض نباشد، یا نتن و بد بویی ببیند چنانکه در بعضی از نسخ است و نسخه اول ظاهرتر است و موافق تهذیب است پس بر او لازم است که شکم خود را به دیوار بچسباند و پای چپ را بردارد چنانکه سگ در وقت بول کردن برمی دارد و پنبه