لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 608

حیض هست حق سبحانه و تعالی بر او تخفیف داده باشد چون ضبط این قاعده فضلا نمی توانند کرد زنان بی چاره چون توانند کرد خصوصا هر گاه در اوایل بلوغ باشد.

و ممکن است که قائل به تخییر شویم که مخیر باشد میان این عمل یا رجوع به قاعده کلیه و این حکم بر سبیل رخصت باشد و این اظهر است پس هر گاه مخیر باشد طرفی که بی دغدغه است و همه باین عمل کرده اند

اولی خواهد بود با امکان و اللَّه تعالی یعلم.

[زن حایض هر گاه در سفر باشد و پاک شود و آب آن قدر نداشته باشد که از برای غسلش کافی باشد]

(و المرأه الحائض اذا رأت الطّهر فی السّفر و لیس معها ماء یکفیها لغسلها و حضرت الصّلاه فان کان معها من الماء قدر ما تغسل به فرجها غسلته و تیمّمت و صلّت و حلّ لزوجها ان یاتیها فی تلک الحال اذا غسلت فرجها و تیمّمت.) و زن حایض هر گاه در سفر باشد و پاک شود و آب آن قدر نداشته باشد که از برای غسلش کافی باشد یا هوا سرد باشد و غسل نتواند کرد و وقت نماز شود پس اگر آن قدر آب دارد که فرجش را بشوید، و تیمم کند و نماز کند و در این صورت که فرجش را شسته باشد و تیمم کرده باشد شوهرش با او نزدیکی می تواند کرد.

و این خبر ابو عبیده است که از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه روایت کرده است. و بنده را ظن قریب بعلم حاصل است که این خبر را کلینی از کتاب حسن بن محبوب برداشته است و سهل بن زیاد که در این طریق است از مشایخ اجازه است و طرق صحیح کلینی بکتاب حسن بسیار است پس حدیث صحیح باشد و در این نیز ظن متآخم علم دارم که صدوق نیز از آن کتاب نقل کرده است و از تتبع مرا علم عادی به همرسیده است إن شاء اللَّه ترا نیز حاصل خواهد شد به اندک تتبعی اگر متابعت اسلاف را از خاطر بیرون کنی و الا آن شبهه ایست که معارضه با حق الیقین می کند چنانکه در ماده سنیان و کافران