لوامع صاحبقرانی، مقدمه، ص: 1 صفحه 628

جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که اگر آب بهم رسد بعد از دخول در نماز نماز را تمام کند. و ممکن است حمل این

روایت بر ما بعد از رکوع. و اکثر علما عمل باین روایت کرده اند و روایات سابقه را حمل بر استحباب کرده اند.

و ممکن است که حمل کنیم روایت ابن حمران را بر صورتی که تیمم را در آخر وقت واقع ساخته باشد که اگر وضو بسازد کل نماز یا بعضی از آن در خارج وقت بفعل آید. در این صورت واجب باشد اتمام و در بقاء وقت حمل کنیم بر استحباب چنانکه روایت ابن حمران اشعاری باین معنی دارد زیرا که حضرت بعد از امر به اتمام فرمودند که بدان که سزاوار نیست که کسی تیمم کند مگر در آخر وقت.

و علی ای حال شک نیست که با بقای وقت در این صورت وضو ساختن و نماز را از سر گرفتن اولی و احوط است و عمل بر این است و اللَّه تعالی یعلم.

[کسی که تیمم کند و چون خواهد که شروع در نماز کند آب بهم رسد]

(و من تیمّم ثمّ أصاب الماء فعلیه الغسل ان کان جنبا، و الوضوء ان لم یکن جنبا فان اصاب الماء و قد صلّی بتیمّم و هو فی وقت فقد تمّت صلاته و لا اعاده علیه) و کسی که تیمم کند و چون خواهد که شروع در نماز کند آب بهم رسد می باید که غسل کند اگر جنب باشد و وضو بسازد تا اگر وضو نداشته باشد و نماز کند بشرطی که وقت در نرود. و در این خلافی نیست میانه مسلمانان و اگر بعد از آن که نماز را کرده باشد به تیمم آب بهم برسد و وقت باقی باشد نمازی که کرده است صحیح است و اعاده آن نماز واجب نیست و در این مسأله خلافست در میان علما جمعی که

واجب می دانند که می باید تیمم در آخر وقت باشد اعاده آن نماز را واجب می دانند بلکه اگر آب بهم نرسد نیز اعاده را واجب می دانند چون نماز در آخر وقت واقع نشده است و جمعی که رعایت آخر وقت را سنت می دانند اعاده نماز را سنت می دانند.

و بر عدم اعاده نماز مطلقا و در وقت حدیث صحیح و احادیث