لوامع صاحبقرانی، ج 3، ص: 1 صفحه 2

صلوات اللَّه و سلامه علیه فرمودند که نماز را چهار هزار در است.

و بسند حسن کالصحیح از حماد بن عیسی روایت کرده است محمد بن یعقوب کلینی رضی اللَّه عنه و اسانید صدوق به حماد از سی سند متجاوز است بلکه از هزار به یک اعتبار که گفت که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که نماز را چهار هزار حد است. حضرت شیخ سعید شهید که حضرت شیخ شهید ثانی در شأن او گفته است که محقق حقایق اولین و آخرین بود چنین یافته است که هر دو یک معنی دارد و مراد از آن واجبات و مندوبات نماز است و کتاب الفیّه را در واجبات تالیف نموده است و فرموده است که هزار و نه مسأله است واجبات نماز و

نفلیه را تالیف نموده است و سه هزار سنت در آنجا مذکور ساخته است و لیکن تکلف بسیار فرموده اند رضی اللَّه تعالی عنه و آن چه این ضعیف را بخاطر رسیده است آن است که چهار هزار حد عبارتست از مسائل نماز و آن اعمّ است از واجبات و مندوبات و احکامی که بر آن مترتب می شود و بنا بر این چهار هزار صحیح می شود بی تکلف و اما ابواب پس ممکن است که همان مسائل باشد و ممکن است که مراد از آن ابواب فیضهای الهی باشد چون منقول است که نماز معراج مؤمن است که به آن عروج می نماید به مراتب عالیه معنویه و حجابهای معنویه که بمانند درهای بسته است به سبب نمازی که با شرایط باشد مفتوح می گردد تا همه درها گشوده می شود و در تشهد که مقام شهود است به آن می رسد و در سلام به مقام حضور «فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ» فایز می گردد و قریب به این معنی از پادشاه اولیاء اللَّه قطب المحققین و رئیس الواصلین و العارفین و العاشقین شیخ صفی المله و الحقیقه و الحق و الدّین انار اللَّه تعالی برهانه و رفع اللَّه تبارک و تعالی فی اعلی درجات الجنان مقامه منقول است که در باب سهو مذکور خواهد شد إن شاء اللَّه.