لوامع صاحبقرانی، ج 3، ص: 1 صفحه 338

این مسأله را حضرت در جواب کتابت نوشتند که اگر مصلّی از اولاد مجوس باشد که آتش پرست بوده اند نماز نکند و الّا باکی نیست و این معنی جمعی است میان اخبار آتش.

دیگر عمار سؤال کرد از نماز کردن در جامه که در عملش یا در علمش چنانکه در بعضی از نسخ است صورت مرغی یا غیر آن از صور حیوانات یا اعم از آن و از صور اشجار باشد حضرت فرمودند که نه دیگر پرسید که اگر شخصی انگشتری در دست داشته باشد که در آن صورت مرغی یا غیر آن باشد حضرت فرمودند که جایز نیست نماز کردن در آن انگشتری و همه را

حمل بر کراهت کرده اند و بعضی احتمال داده اند که عمار چنین فهمیده باشد مناهی حضرت را که جایز نیست و از عمار بعید نیست چنانکه از تتبع ظاهر می شود و احوط ترک همه است و اللَّه تعالی یعلم.

[حفظ رکعات با انگشتر]

(و سال حبیب بن المعلّی ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه فقال انّی رجل کثیر السّهو فما احفظ صلاتی الّا بخاتمی احوّله من مکان إلی مکان فقال لا باس به) و به سند موثق کالصحیح منقولست از حبیب که گفت سؤال کردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه و عرض نمودم که من مردی ام که بسیار سهو و شک می کنم و حفظ نمی توانم کرد عدد رکعات را مگر به انگشتری که او را جائی به جایی دیگر می گردانم به آن که از انگشتی به انگشت دیگر می کنم یا از مکانی به مکانی دیگر می گذارم حضرت فرمودند که باکی نیست.

و در حدیث صحیح از حبیب مذکور منقولست که گفت شکایت نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از بسیاری سهو و شکی که مرا واقع می شود حضرت فرمودند که عدد رکعات را به سنگ ریزه بشمار و یا باین عبارت فرمودند که حفظ کن عدد رکعات را به سنگ ریزه و ممکن است که حبیب دو