لوامع صاحبقرانی، ج 3، ص: 1 صفحه 343

نمی کنند و به سبب این همه عالم نجس اند و هیچ شک نیست که اکثر گازران هند کافرند و جمعی که نیل را بعمل می آورند کافرند و هم چنین شکر و همه کس استعمال همه اینها می کنند بلکه در بلاد اسلام و ایمان روغن و پنیر و کشک و ماست و سایر چیزهائی که از سر حدها می آورند آن جماعتی که بعمل می آورند اینها را معاشرند با سگان و از ایشان اجتناب نمی کنند قطع نظر از نجاسات دیگر و احادیث

صحیحه گذشت که حضرات جامه را که مجوسان بافته بودند پوشیدند و نماز در آن کردند و دیگر خواهد آمد.

[اگر شمشیری داشته باشد و جامه نداشته باشد که عورت را به آن به پوشاند]

(و روی عبد اللَّه بن سنان انّه قال سئل ابو عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه عن رجل لیس معه الّا سراویل فقال یحلّ التکّه منه فیضعها علی عاتقه و یصلّی و ان کان معه سیف و لیس معه ثوب فلیتقلّد السّیف و یصلّی قائما) و بسند صحیح منقولست از عبد اللَّه بن سنان که گفت از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه سؤال کردند از مردی که نبوده باشد با او مگر زیر جامه حضرت فرمودند که بند زیر جامه را بیرون می آورد و به جای ردا بر دوش می اندازد و نماز می کند و اگر شمشیری داشته باشد و جامه نداشته باشد که عورت را به آن به پوشاند پس شمشیر را بعوض ردا بر دوش می اندازد و نماز می کند ایستاده و حمل کرده اند ایستاده را بر آن که کسی نباشد که اگر مطلعی باشد نشسته نماز می کند و محتملست که مراد از جامه ردا باشد که در این صورت سیف بمنزله ردای او خواهد بود و این حدیث دلالت می کند بر آن که ردا سنت است اگر چه ببند زیر جامه باشد یا شمشیر کسی را که یک جامه داشته باشد نه مطلقا پس اگر کسی زیر جامه و پیراهن هر دو را پوشیده باشد در حق او این تاکید نیست بلکه پیراهن بمنزله ردای اوست.

(و روی زراره عن ابی جعفر صلوات اللَّه علیه انّه قال ادنی ما