لوامع صاحبقرانی، ج 3، ص: 1 صفحه 437

و هم چنین حدیث دیگر زراره و موثقه عمار دلالت می کنند بر آن که مسمّی کافی است و لیکن ممکن است که این اخبار را حمل کنیم بر آن که اقلا یک درهم از پیشانی بما یسجد علیه برسد به اعتبار

حدیث دیگر زراره که گذشت و ممکن است که درهم اقل مراتب استحباب باشد و کل پیشانی را رسانیدن اکمل باشد.

و در حدیث موثق کالصحیح از عبد الرحمن منقولست که گفت سؤال کردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از شخصی که سجده کند و عمامه در سر داشته باشد و مانع باشد از رسیدن کل پیشانی به زمین حضرت فرمودند که مجزی نیست تا پیشانی او یا کل پیشانی او به زمین برسد و این خبر نیز هر دو احتمال دارد.

و در خبر کالصحیح از برید عجلی منقولست که حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه فرمودند که از پیشانی تا بینی هر جای آن که به زمین رسد در سجده مجزیست و سجده کردن بر تمام پیشانی افضل است و محمولست بر افضلیت.

حدیث علی بن جعفر از برادرش حضرت امام موسی کاظم صلوات اللَّه علیه که گفت پرسیدم از زنی که سجده کند و بعضی از پیشانی او به زمین رسد و بعضی را مو مانع باشد آیا جایز است حضرت فرمودند که نه تا جمیع پیشانی را برساند بر زمین و سؤال کردم که هر گاه مردی به سجده رود و عمامه یا کلاهش حایل شود میان پیشانی و زمین حضرت فرمودند که خوب نیست یا صحیح نیست تا پیشانی او به زمین رسد یعنی جمیع بر سبیل استحباب یا بعضی بر سبیل وجوب.

[سجده بر سنگ ریزه ]

(و قال یونس بن یعقوب رأیت ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه