لوامع صاحبقرانی، ج 3، ص: 1 صفحه 442

(و روی عن الصّادق صلوات اللَّه علیه انّه قال انّما یکره ذلک خشیته ان یؤذی من إلی جانبه) و روایت کرده است صدوق در صحیح از لیث مرادی که عرض نمودم به خدمت حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که اگر شخصی نماز کند نفخ می تواند کرد موضع پیشانی را حضرت فرمودند که باکی نیست به درستی که وقتی مکروهست که آزار رساند به کسی که در جانب او باشد پس اگر کسی نباشد کراهت ندارد یا کراهت شدید ندارد.

[پاک کردن خاک از پیشانی ]

(و یکره ان یمسح الرّجل التّراب عن جبهته و هو فی الصّلاه و یکره ان یترکه بعد ما صلّی فان مسح التّراب من جبهته و هو فی الصّلوه فلا شی ء علیه لورود الرّخصه فیه) و مکروهست که پاک کند خاک را از پیشانی در حال نماز و مکروهست که بعد از نماز آن خاک را بگذارد و پاک نکند چون خوف ریا هست پس اگر در حالت نماز خاک را پاک کند بر او چیزی نیست چون رخصت از شارع شده است چنانکه علی بن جعفر کالصحیح سؤال

می کند از برادرش صلوات اللَّه علیه که آیا در اثنای نماز خاک پیشانی را پاک می توان کرد حضرت فرمودند که باکی نیست و در حدیث صحیح از حلبی منقولست که گفت سؤال کردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که آیا نماز گذارنده خاک پیشانی را در اثنای نماز پاک می تواند کرد. حضرت فرمودند که بلی حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه پاک می کردند هر گاه خاک آلوده می شد پیشانی را و در حدیث سکونی از حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه منقولست که فرمودند که مرا خوش نمی آید که پیشانی مردان ساده باشد و بر آن اثر سجود نباشد و حمل کرده اند که مراد حال نماز است و اظهر آنست که مراد پینه کردن پیشانیست از بسیاری سجود چنانکه حضرت سید الساجدین و حضرت موسی