لوامع صاحبقرانی، ج 3، ص: 1 صفحه 470

با ظاهر آیات که شطر المسجد الحرام است یعنی جانب آن و حکم سیّم آنست که اگر نمازی بر غیر قبله کرده باشند اعاده می باید کرد و ماول است به عامد یا در وقت یا اعم که بعضی بر سبیل وجوب باشد و برخی بر سبیل استحباب حکم چهارم آنست که اگر نماز را در خارج وقت به جا آورده باشد اعاده می کند و این اخیر محتاج است بتقیید بانکه کل در خارج باشد که اگر بعضی در وقت واقع شود صحیح است چنانکه گذشت.

[انحراف از قبله در نماز]

(و قال فی حدیث اخر ذکره له ثمّ استقبل القبله بوجهک و لا تقلّب بوجهک عن القبله فتفسد صلاتک فانّ اللَّه عزّ و جلّ یقول لنبیّه صلّی اللَّه علیه و آله فی الفریضه «فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَیْثُ ما کُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَکُمْ شَطْرَهُ» 2: 144 فقم منتصبا فانّ رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله قال من لم یقم صلبه فلا صلاه له و اخشع ببصرک للَّه عزّ و جل و لا ترفعه إلی السّماء و لیکن حذاء وجهک فی موضع سجودک) و به اسانید صحیحه منقولست از زراره که حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه به او فرمودند بعد از حکمی چند که فرموده بودند و خواهد آمد که پس رو بقبله کن و روی خود را از قبله مگردان و در کافی و تهذیب و لا تقلب وجهک

است که تعدیه اش بباب تفعیل شده است و بنا بر نسخه اصل به با شده است و معنی هر دو یکی است اگر چه عبارت آنها بهتر است که اگر رو را تماما از قبله بگردانی نمازت فاسد می شود و ممکن است که اعم باشد از گردانیدن کل بدن نیز زیرا که حق سبحانه و تعالی به پیغمبر خود خطاب فرموده است در نماز واجب که یا محمد بگردان روی خود را به جانب مسجد الحرام وای امّت محمد هر جا که باشید روهای خود را به جانب مسجد الحرام کنید که مراد از مسجد حرم باشد