لوامع صاحبقرانی، ج 5، ص: 3 صفحه 166

جمعه و عیدین پس جمع بین الحقّین باین نحو است که فرمودند.

و در صحیح از زراره منقولست که گفت به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه عرض نمودم که هر گاه وقتی برسم که امام از نماز فارغ

ص: 274

شده باشند و در خطبه باشند چه کنم حضرت فرمودند که می نشینی تا امام از خطبه فارغ شود پس برمی خیزی و نماز عید را می کنی یعنی بهر عنوان که باشد خواه به جماعت و خواه فرادی و ظاهرا اگر وقت باشد متعین است که دو رکعت بکنند و اگر وقت گذشته باشد به آن که زوال شده باشد قضا ندارد چنانکه در صحیحه و حسنه کالصحیحه زراره وارد است که قضا ندارد.

و در حدیث وهب بن وهب از حضرت امیر المؤمنین صلّی اللَّه علیه و آله وارد است که کسی را که نماز عید فوت شود چهار رکعت نماز بگذارد و نقل کرده اند روایت دو رکعت را و علی ای حال قضای نماز عید نیست بلکه سنتی است که شاید حق سبحانه و تعالی بفضل خود ثواب نماز عید را به او تفضل فرماید، و وهب اگر چه سنی است و ضعیف است و لیکن جمعی در احادیث سنن مساهله می نمایند و به اعتبار حدیث صحیحی که گذشت که اگر عمل کنند حق سبحانه و تعالی آن ثواب را می دهد اگر چه در واقع دروغ باشد و فی الحقیقه بحدیث صحیح عمل کرده اند نه به ضعیف و اللَّه تعالی یعلم.

[خطبه عیدین ]

( «و خطب امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه یوم الفطر فقال الحمد للّه الّذی خلق السّماوات و الارض و جعل الظّلمات و النّور

ثمّ الّذین کفروا بربّهم یعدلون لا نشرک باللَّه شیئا و لا نتّخذ من دونه ولیّا و الحمد للّه الّذی له ما فی السّماوات و ما فی الارض و له الحمد فی الآخره و هو الحکیم الخبیر یعلم ما یلج فی الارض و ما یخرج منها و ما ینزل من السّماء و ما یعرج فیها و هو الرّحیم الغفور کذلک اللَّه لا اله الّا هو الیه المصیر و الحمد للّه الّذی یمسک السّماء ان تقع علی الارض الّا باذنه انّ اللَّه بالنّاس لرءوف رحیم اللَّهمّ ارحمنا برحمتک و اعممنا بمغفرتک انّک أنت العلیّ الکبیر و الحمد للّه الّذی لا مقنوط من رحمته و لا مخلوّ من نعمته و لا مؤیس من روحه و لا مستنکف عن عبادته

ص: 275

بکلمته قامت السّماوات السّبع و استقرّت الارض المهاد و ثبتت الجبال الرّواسی و جرت الرّیاح اللّواقح و سار فی جوّ السّماء السّحاب و قامت علی حدودها البحار و هو اله لها و قاهر یذلّ له المتعزّزون و یتضاءل له المتکبّرون و یدین له طوعا و کرها العالمون نحمده کما حمد نفسه و کما هو اهله و نستعینه و نستغفره و نستهدیه) و منقولست که حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه در روز فطر این خطبه را خواندند که ترجمه اش اینست جمیع حمدها و ثناها مخصوص ذات مقدس واجب بالذاتی است که از کتم عدم پدید آورده است آسمانها و زمین یا زمینها را بنا بر آن که جنس محلی بلام مفید عموم است و اگر جنس مراد باشد شامل همه است در اینجا چنانکه در احادیث متواتره وارد شده است هفت زمین، و آفریده و مقرّر