لوامع صاحبقرانی، ج 5، ص: 3 صفحه 209

( «و روی زراره و محمّد بن مسلم عن ابی جعفر صلوات اللَّه علیه قالا قلنا له أ رأیت هذه الرّیاح و الظّلم الّتی تکون هل یصلّی فیها فقال کلّ اخاویف السّماء من ظلمه او ریح او فزع فصلّ لها صلاه الکسوف حتّی تسکن») و به اسانید صحیحه منقول است از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که زراره و محمد بن مسلم گفتند عرض نمودیم که خبر فرمائید که این بادها و تاریکیهائی که واقع می شود آیا نماز می کنند از جهه اینها یعنی می باید کرد حضرت فرمودند که هر چه از چیزهای است که سبب خوفست مانند تاریکیها و بادها و ترسها از جهه آن نماز کن تا ساکن شود یعنی نماز سبب زوال آن می شود یا وقتش باقی است تا زوال اینها و ظاهر این خبر آنست که اخاویف آسمان مطلقا سبب نماز هست اما وجوب و ندب ظاهر نیست و احوط آنست که ترک نکنند اگر چه از جهه بادهای تند باشد و سرماهای بسیار سرد باشد که سبب نقصان میوها شود یا درختان خشک شوند و امثال اینها و دیگر اخبار وارد است که خواهد آمد.

[نماز آیات در تنگی وقت ]

( «و روی محمّد بن مسلم و برید بن معاویه عن ابی جعفر و ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیهما قالا اذا وقع الکسوف او بعض هذه الایات صلّیتها ما لم تتخوّف ان یذهب وقت الفریضه فان تخوّفت فابدأ بالفریضه و اقطع ما کنت فیه من صلاه الکسوف فاذا فرغت من الفریضه فارجع إلی حیث کنت قطعت و احتسب بما مضی») و کالصحیح منقول است از این دو عظیم الشأن که حضرت امام محمد

باقر و

ص: 355

حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیهما فرمودند که هر گاه کسوف یا بعض از اخاویف آسمانی واقع شود این نماز را می کنی ما دام که خوف نداشته باشی که وقت فریضه فوت شود پس اگر خوف داشته باشی که وقت حاضره فوت شود و در اثنای نماز کسوف باشی نماز کسوف را قطع کن و حاضره را به جا آور بعد از آن، از آن موضعی که قطع کرده بگیر و تمام کن و آن چه پیشتر کرده بودی حساب کن.

و مؤید این است صحیحه محمد بن مسلم که گفت عرض نمودم به خدمت حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که فدای تو گردم بسیار است که مبتلا می شوم به گرفتن ماه بعد از نماز شام پیش از نماز خفتن و اگر نماز کسوف را بگذاریم وقت فضیلت شام فوت می شود و محتمل است که خوف فوت شدن خفتن باشد در نصف شب حضرت فرمودند که هر گاه خوف داشته باشی که نماز حاضره فوت شود نماز کسوف را قطع کن و نماز حاضره را به جا آور و بعد از آن بنا نه بر نماز کسوف و آن را تمام کن عرض نمودم که هر گاه کسوف در آخر شب باشد و اگر نماز کسوف را کنیم نماز شب فوت می شود به کدام یک ابتدا کنم حضرت فرمودند که نماز کسوف را بکن و نماز شب را بعد از صبح قضا کن.

و در صحیح از ابراهیم منقول است که گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که گاه هست که آفتاب می گیرد پیش

از غروب آفتاب و نماز حاضره را نکرده ایم و می ترسیم که فوت شود اگر بعد از اتمام نماز کسوف کنیم حضرت فرمودند که نماز کسوف را قطع کنید و حاضره را به جا آورید و عود کنید به نماز کسوف یعنی بنا نهید بر آن و اولی آنست که اگر وقت هر دو فراخ باشد حاضره را مقدم دارد.

چنانکه در صحیح از محمد بن مسلم منقول است که گفت عرض نمودم